بررسی رابطه بین کیفیت تعامل والد-فرزند بر میزان استرس والدگری در مادران کودکان دختر دارای اختلال یادگیری خاص

وجود کودکان با اختلال یادگیری اغلب نظام خانواده را تحت تاثیر قرار می دهند. مادران کودکان مبتلابه اختلال یادگیری در زمینه سلامت روانی، رضایت از زندگی، استرس و اضطراب و سازگاری دچار مشکلاتی هستند. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین کیفیت تعامل والد-فرزند بر میزان استرس والدگری در ماداران کودکان دختر دارای اختلال یادگیری خاص انجام گرفته است. این مطالعه ازنظر هدف کاربردی و نحوه گردآوری داده ها همبستگی و از نوع توصیفی بود. جامعه آماری کلیه مادران دارای کودک دختر مبتلا به اختلال یادگیری شهر مشهد در سال ۱۴۰۰ بودند که به روش نمونه گیری در دسترس ۷۰ نفر از آن ها انتخاب شدند و به دو پرسشنامه، سنجه تنیدگی ادراک شده و پرسشنامه رابطه والد-فرزند پاسخ دادند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون تحلیل گردیدند. نتایج پژوهش بیانگر این مطلب بود که بین دو متغیر رابطه والد –فرزند و استرس والدگری همبستگی منفی معنی دار وجود دارد. بدین معنی که افزایش رابطه والد-فرزند سبب کاهش استرس والدگری در مادران کودکان دختر دارای اختلال یادگیری می شود.

کلیدواژه ها:

اختلال یادگیری خاص ، رابطه والد-فرزند ، استرس والدگری