بررسی نقش رسانه و فناوری اطلاعات در یادگیری ترکیبی و آموزش

مقاله پیش رو در رابطه با نقش رسانه های نوین و فناوری های جدید اطلاعاتی در یادگیری ترکیبی و بررسی مزیت ها، معایب و محدودیت های آنها است. رسانه و اینترنت بعنوان جزء جدایی ناپذیر زندگی امروز، یکی از قدرتمند ترین و اثرگذارترین ابزار های یادد دهی-یادگیری نقش پر رنگی را ایفا میکند. پیشرفت بی اندازه فناوری اطلاعات و رسانه ها و توسعه استفاده از آن ها در نظام های رسمی آموزشی در کشور های پیشرفته، باعث دستیابی سریع و آسان به بهترین اساتید و منابع آموزشی شده است؛ بدین جهت هدف از این مقاله بررسی نقش رسانه و فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش و یادگیری ترکیبی است. روش تحقیق حاضر ، توصیفی- تحلیلی می باشد و ابزار ها و مواد پژوهش شامل تمامی منابع اعم از کتاب ها، مقالات، پایان نامه ها و سایت های مرتبط با موضوع مورد بررسی قرار گرفته است. یادگیری ترکیبی به معنای استفاده از چندین روش ، تکنیک ، راهبرد، ابزار های بروز و رسانه ها در امر آموزش، جهت ارائه خلاقانه و آسان محتواهای آموزشی است؛ در نتیجه رسانه و فناوری اطلاعات را میتوان به عنوان جزء جدایی ناپذیر یادگیری ترکیبی، بعنوان ابزاری قوی و نیرومند جهت ارتقای کیفیت و بهره وری آموزشی و یادگیری مورد استفاده قرار داد تا فضاهای یادگیری خلاق همراه با مشارکت فعال اعضا ایجاد گردد و در نهایت به هدف نظام های برتر آموزش و پرورش که همان سیاست گذاری و تربیت نیروی متخصص و کار آفرین و خلاق است برسیم.

کلیدواژه ها:

یادگیری ترکیبی ، آموزش ، رسانه ، فناوری اطلاعات و ارتباطات.