تبدیل روستا به شهر و نقش آن در رضایتمندی از کیفیت محیط مطالعه موردی: شهر حسینیه در استان خوزستان

در سالهای اخیر، توسعه شهرهای کوچک از طریق تبدیل روستاها به شهر در کشورمان، به عنوان رویکردی اساسی در توسعه مناطق روستایی و یکی از سیاستهای اصلی تمرکز خدمات مورد توجه قرار گرفته است و در این مسیر طی چند دهه اخیر، تعداد زیادی از نقاط روستایی به شهر ارتقاء یافتهاند. بهطوریکه کارکردهای نوین شهری و افزایش جمعیت این مراکز، به توسعه اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و محیطی آنها و در نهایت به رضایتمندی ساکنین از کیفیت محیط زندگی خود منجر میشود. لذا تحقیق حاضر با هدف ارزیابی رضایتمندی ساکنین روستاهای ارتقاء یافته به شهر از مؤلفههای کیفیت محیط انجام شده است. روش تحقیق به صورت توصیفی _ پیمایشی میباشد که از یکسو با بررسی ادبیات موضوع، تلاش دارد تا به شناخت تعاریف و ابعاد مطرح شده بپردازد و از سویی دیگر مبتنی بر مشاهدات میدانی، تکمیل پرسشنامه و ارزیابی دادههای حاصل از آن میباشد. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران، 230 نفر و به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده است. محدوده مورد مطالعه شهر حسینیه از توابع شهرستان اندیمشک در استان خوزستان میباشد که در سال 1383 به شهر تبدیل شده است. یافتههای تحقیق نشان میدهند که با توجه به معیارهای لحاظ شده در این تحقیق، کمترین رضایت مربوط به امنیت محیطی و نظافت و پاکیزگی شهر بوده و بالاترین سطح رضایت را مؤلفههای دسترسی به فضای سبز، کیفیت معابر و دسترسیها و سامانه تخلیه فاضلاب، به خود اختصاص دادهاند

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، رضایتمندی ، ارتقای روستا به شهر ، شهر حسینی