ارزیابی جوانه زنی بذر گلرنگ تحت اثرات آللوپاتی چند گونه علف هرز رایج

بمنظور ارزیابی اثرات آللوپاتیک عصاره های زیست توده تازه و خشک علف های هرز سلمه تره (Chenopodium album L.)، سوروف (Echinochloa crus-galli L.)، تاج خروس وحشی (Amaranthus chlorostachys L.) و یولاف وحشی (Avena fatua L.) بر جوانه زنی بذر گلرنگ (توده محلی اصفهان)، مطالعه ای در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار انجام شد. غلظت عصاره ها در هر دو زیست توده، صفر (آب مقطر یا شاهد)، ۵، ۲۵، ۵۰ و ۱۰۰ گرم در لیتر در نظر گرفته شد. نتایج مشخص ساخت که تمامی غلظت های عصاره مستخرجه از زیست توده تازه علف های هرز، به غیر از سطح ۵ گرم در لیتر تاج خروس وحشی و یولاف وحشی و ۲۵ گرم در لیتر یولاف وحشی در مقایسه با تیمار شاهد باعث کاهش معنی دار درصد جوانه زنی بذر گلرنگ شدند. بیشترین میزان بازدارندگی در عصاره های زیست توده تازه به گیاه سوروف با ۲/۱۵درصد جوانه زنی و در عصاره زیست توده خشک به گیاه سلمه تره با ۲/۵ درصد جوانه زنی در مقایسه با تیمار شاهد با ۳/۸۷ درصد جوانه زنی تعلق داشت. مقایسه میانگین اثرات توام زیست توده های تازه و خشک علف های هرز نشان داد که سلمه تره، سوروف، تاج خروس وحشی و یولاف وحشی به ترتیب باعث ۵۸، ۵۱، ۳۲ و ۲۶ درصد کاهش جوانه زنی بذر گلرنگ نسبت به تیمار شاهد شدند. لذا کنترل و مدیریت بقایای این علف های هرز در مزارع گلرنگ بیش از پیش توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

بازدارندگی ، جوانه زنی ، زیست توده تازه ، زیست توده خشک.