مدل یابی تاثیر خودارزیابی بر پیشرفت درس ریاضی دانش آموزان دوره دوم متوسطه با میانجیگری خودتنظیمی و خودکارآمدی ریاضی

هدف: هدف پژوهش حاضر مدل­یابی تاثیر خودارزیابی بر پیشرفت درس ریاضی با میانجی گری خودتنظیمی و خودکارآمدی بود.روش ­ها: روش این پژوهش از نوع همبستگی – معادلات ساختاری بود. جامعه­ ی آماری آن تمامی دانش­ آموزان دختر دوره­ ی دوم متوسطه نیم­سال اول تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ در استان قم بودند که ۲۷۸ دانش­ آموز با روش نمونه گیری تصادفی خوشه­ای چند مرحله­ای انتخاب شدند. داده ها از پرسش نامه­ ها­ی خودارزیابی (جاج، ارز، بونو و تئورسن)، خودتنظیمی(بوفارد، بویسورت، ویز و لراچ) و خودکارآمدی (پاتریک، هیکس و راین) و نمره­ ی ریاضی نوبت اول و نمره­ ی آزمون هماهنگ جمع آوری و با کمک نرم افزار SPSS ۲۵ و   AMOSو با استفاده از تحلیل مسیر از نوع مدل­یابی معادلات ساختاری تحلیل شدند.یافته­ ها: نتایج تحلیل داده­ ها نشان داد همبستگی بین خودارزیابی و پیشرفت درس ریاضی(r=۰/۴۲)، خودتنظیمی و پیشرفت درس ریاضی(r=۰/۴۰) و خودکارآمدی ریاضی و پیشرفت درس ریاضی(r=۰/۵۰) است که همه روابط در سطح اطمینان ۹۹ درصد معنی دار هستند. شاخص های برازش مدل نیز نشان داد مدل تئوریکی طراحی شده از برازش مناسبی برخوردار است.نتیجه گیری: خودارزیابی بر پیشرفت درس ریاضی دانش ­آموزان با میانجیگری خودتنظیمی و خودکارآمدی ریاضی تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

خودارزیابی ، خودتنظیمی ، خودکارآمدی ، پیشرفت درس ریاضی