بررسی میزان اثربخشی دوره های برخط آزاد بر یادگیری ارتباط گرایی در نظام آموزشی کشور در دوران پساکرونا

هدف این پژوهش، بررسی میزان اثربخشی دوره های برخط آزاد بر یادگیری ارتباط گرایی در نظام آموزشی کشور در دوران پساکرونا است. در پژوهش حاضر، از روش تحقیق ترکیبی، از نوع اکتشافی متوالی استفاده شد. برای اعتباریابی درونی الگو، نظرات متخصصان مورد بررسی قرار گرفت و برای اعتباریابی بیرونی الگو، از روش آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل استفاده شد. جامعه آماری جهت اعتباریابی درونی الگوی پیشنهادی شامل اساتید تکنولوژی آموزشی و یادگیری الکترونیکی بود که از موضوع پژوهش اطلاع داشتند.یافته ها نشان داد که بین گروه های آزمایش و کنترل در متغیرهای یادگیری (۰۵/۰≥;P ۲۷۰/۳۴ F=) و انگیزش تحصیلی (۰۵/۰≥P؛ ۵۳۸/۴=F) تفاوت معنی داری وجود دارد. بنابراین فرضیه پژوهشی تفاوت بین گروه های آزمایش و کنترل تایید شد و می توان استنباط کرد که الگوی پیشنهادی از اعتبار بیرونی لازم برخوردار است. مخاطبان این الگو مدرسان و طراحان آموزشی هستند که قصد دارند برای سطوح آموزش عالی دوره های برخط آزاد انبوه را طراحی کنند. بااین حال به جهت وابسته به موضوع نبودن این الگو توسط متخصصان در موقعیت های مختلف نیز می تواند بکار گرفته شود. از این الگو برای مداخلات آموزشی و غیر آموزشی می توان استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

الگوی طراحی آموزشی ، یادگیری الکترونیکی ، MOOCs ، دوره های برخط آزاد انبوه ، نظریه ارتباط گرایی