بهینه سازی وزن سابوت در پرتابه های انرژی جنبشی با استفاده از الگوریتم ژنتیک

در پرتابه 1های میلهای، عملکرد تخریبی بر اساس انرژی جنبشی ذخیره شده در یک میله چگال با نسبت طول به قطر بالا میباشد. با توجه به شکل این پرتابهها، برای شلیک آنها از یک قطعه جانبی بهنام سابوت 2 جهت افزایش قطر کالیبر استفاده میشود. سابوت در داخل لوله پرتابه، فشار ناشی از احتراق را به میله پرتابه 3 منتقل کرده و در دهانه لوله در اثر بارهای آیرودینامیکی از میله پرتابه جدامی شود. سابوتی مدنظر ما، سابوت استفاده شده در گلوله های فیندار ضد زره با سابوت جدا شونده APFSDS) می باشد. از آنجا که سابوت یک قطعه جانبی است، هرگونه کاهش وزن آن موجب افزایش سهم انرژی پرتابه و در نتیجه افزایش کارایی آن میشود. لذا هدف این تحقیق بهینه سازی وزن سابوت میباشد. در نتیجه بهینه سازی کاهش 26 % وزن سابوت حاصل شد. این کاهش وزن سابوت موجب افزایش سرعت پرتابه در دهانه لوله به میزان 7,8 % نسبت به حالت قبل از بهینه سازی شده است. با وجود اینکه سابوت بهینه شده در بعضی از نقاط نسبت به حالت قبل از بهینه سازی ضعیف تر شده، ولی میزان تنش در پرتابه و سابوت از حد مجاز فراتر نرفته است.

کلیدواژه ها:

پرتابه انرژی جنبشی ، سابوت ، بهینه سازی شکل ، الگوریتم ژنتیک