بررسی میزان آسیب پذیری زلزله از طریق منطق فازی و تخصیص بهینه امکانات با استفاده از تحلیل پوششی داده ها مطالعه موردی منطقه 16شهرداری تهران

زلزله یکی ازبلایای طبیعی است که از ابتدا گریبانگیر جامعه انسانی بوده است با توجه به رشد روزافزون جمعیت و عدم پیش بینی دقیق این پدیده زلزله می تواند خسارات جانی و مالی شدیدی را به انسان و محیط پیرامونی او تحمیل نماید با مدیریت بهینه بحران ازجمله داشتن تدابیر قبلی میتوان میزان صدمات جانی و مالی ناشی از این پدیده را تاحدزیادی کاهش داد یکی از تدابیری که می تواند کمک شایانی به کاهشتلفات دراین حادثه کند بررسی مناطق آسیب پذیر و برنامه ریزی درجهت بهبود وضعیت موجود آنها و محدود ساختن دامنه خسارت است دراین پژوهش ابتدا پارامترهای موثر درمیزان خسارت مشخص و سپس با استفاده ازمنطق فازی میزان آسیب پذیری برای بلوکهای آماری درمنطقه 16 تهران بررسی میگردد نتایج حاصل از دو مدل استنتاج فازی سوگنو و ممدانی نشان دهنده آسیب پذیری بیشتر نواحی جنوبی این منطقه میب اشد سپس با استفاده از مدل تحلیل پوشش داده ها و با درنظر گرفتن المان های اصلی تر به مساله مدیریت بحران دراین نواحی پرداخته می شود.

کلیدواژه های بررسی میزان آسیب پذیری زلزله از طریق منطق فازی و تخصیص بهینه امکانات با استفاده از تحلیل پوششی داده ها مطالعه موردی منطقه 16شهرداری تهران:

آسیب پذیری - زلزله - سیستم استنتاج فازی - gis ، DEA