بررسی اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر سازگاری فردی-اجتماعی و اضطراب اجتماعیدر دانش آموزان دارای ناسازگاری

هدف پژوهش تعیین اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر سازگاری فردی اجتماعی و اضطراب اجتماعی در دانش آموزان دارای ناسازگاری انجام شد. پژوهش از نوع نیمه ازمایشی با طرح پیش ازمون - پس ازمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر مشغول به تحصیل در مقطع متوسطه دوم شهر تهران منطقه شرق در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ بود. با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای تعداد ۴۰ نفر انتخاب ودر دو گروه آزمایش ۲۰ نفر و کنترل ۲۰ نفر جایگزین شدند. شرکت کنندگان در پژوهش بازارهای خود گزارشی شامل چک لیست ویژگی های جمعیت شناختی - محقق ساخته، پرسشنامه اضطراب اجتماعی اسپنس، پرسشنامه سازگاری فردی - اجتماعی کالیفرنیا را تکمیل کردند. تحلیلداده ها با روش های آمار توصیفی و تحلیل کواریانس با SPSS-۲۶ انجام شد. نتایج نشان داد که در مرحله پس آزمون بین میانگین نمره اضطراب اجتماعی و زیر مقیاس های آن شامل ترس، اجتناب و علایم بدنی در افراد در گروه از نظر آماری تفاوت معناداری وجود دارد. P<۰/۰۵ همچنین، نتایج نشان داد که در مرحله پس آزمون بین میانگین نمرات سازگاری اجتماعی - فردی افراد دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. P<۰/۰۵.

کلیدواژه ها:

اثربخشی واقعیت درمانی گروهی ، سازگاری فردی - اجتماعی ، اضطراب اجتماعی ، دانش آموزان