تاثیر نگرش های شغلی و مولفه های آن درسازمان و عملکرد مدیریت شهری

نگرش فرد نسبت به کارش نشان دهنده ی ارزشیابی منفی یا مثبتی است که وی درباره ی جنبه ای از محیط کاری اش دارد. بیش ترپژوهش هایی که اخیرا در حیطه ی رفتار به عمل آمده است ناظر بر نگرش های شغلی افراد در سازمان های کاری مربوط به خودشاناست. در میان این نگرش ها واژه ی دلبستگی کاری و یا شغلی مدت زمان زیادی نیست که وارد رفتار سازمانی شده است و تعریفیکه میتوان از آن ارائه داد این است که دلبستگی شغلی (شغل را معرف خود دانستن) به درجه یا میزانی اطلاق می شود که شخصشغلش را معرف خود و کار یا عملکردش را موجب سربلندی و کسب حیثیت و اعتبارش می داند و ش غلش را برحسب اجزایی چونتعلق خاطر، همنوایی، وفاداری، پذیرش اهداف و تمایل به اعمال تلاش مضاعف جهت تحقق آن ها به انجام می رساند یا به عبارتدیگر اینکه فرد تا چه اندازه ای دل به کار می بندد و در واقع وقت خود را باشغلش سپری می کند و نیروی کار نیاز به انگیزش دارد ومی دانیم که انگیزه ها یا انگیزش را نمیتوان به گونه ی مستقیم مشاهده کرد و باید آن را از راه رفتارهای موجود زنده و نتایج چنینرفتارهایی استنباط کرد. در این مقاله به بررسی تاثیر نگرش های شغلی و مولفه های آن در سازمان و عملکرد مدیریت شهری بهروش مروری و توصیفی خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، سازمان ، نگرش شغلی.