پیش بینی رشد پس آسیبی بر اساس سواد سلامت و دلسوزی به خود با میانجی گری کانون کنترل سلامت در بیماران مبتلا به سرطان

مقدمه: رویارویی با تجربه تنیدگی­زای بیماری سرطان، یک اولویت پژوهشی انکارناپذیر است. پژوهش حاضر با هدف پیش­بینی رشد پس آسیبی بر اساس سواد سلامت و دلسوزی به خود با میانجی­گیری کانون کنترل سلامت در بیماران مبتلا به سرطان انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و در زمره تحقیقات همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه بیماران ۱۸ تا ۶۵ سال مبتلا به سرطان سینه، خون، معده و روده مراجعه کننده به بخش آنکولوژی بیمارستان­های امید و امام خمینی شهرستان ارومیه در نیمه اول سال ۱۴۰۰ بود که به روش نمونه­گیری هدفمند، تعداد ۲۵۰ نفر (۱۲۱ زن و ۱۲۹ مرد) انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه رشد پس از آسیب، پرسشنامه سنجش سواد سلامت بزرگسالان ایران، مقیاس دلسوزی به خود و فرم C مقیاس چند وجهی کانون کنترل سلامت بود. برای تحلیل داده­ها از روش تحلیل مسیر و نرم افزارهای spss نسخه ۲۳ و LISREL نسخه ۸.۸ استفاه شد. یافته­ ها: نتایج پژوهش نشان داد که سواد سلامت و دلسوزی به خود با رشد پس آسیبی رابطه مثبت معنی­دار داشته و کانون کنترل سلامت در رابطه بین سواد سلامت، دلسوزی به خود و رشد پس آسیبی دارای نقش میانجی بود (۰۵/۰ >P). طبق شاخص­های برازش، مدل مفهومی از برازش مناسبی برخوردار بود. نتیجه­ گیری: نتایج این پژوهش به متخصصان حوزه سلامت کمک می­کند تا تداخل سودمندی جهت افزایش بقاء، ارتقاء سواد سلامت و آموزش نگرش مسئولانه در کنترل روند بیماری افراد مبتلا به سرطان، طراحی و اجرا کنند.

کلیدواژه ها:

Post-Traumatic Growth ، Health Literacy ، Self-Compassion ، Health Locus of Control ، رشد پس آسیبی ، سواد سلامت ، دلسوزی به خود ، کانون کنترل سلامت.