بررسی کارایی کنترلر فازی در اثر تغییر پریود سازه در کنترل نیمه فعال سازه مجهر به میراگر مایع با پره قابل تنظیم تحت زلزله حوزه دور

بهبود رفتار لرزه ای سازه ها همواره یکی از زمینه های موردی علاقه محققین و فعالان حوزه ساخت می باشد. تلاش در راستای نیل به این هدف در کشورهای لرزه خیز بیشتر می باشد. از آنجا که ایران کشوری لرزه خیز می باشد، همواره یافتن راه حلی برای کاهش خسارات جانی و مالی ناشی از آن یکی از زمینه های ورود توجه می باشد. در این راستا بایستی با استفاده از روش هایی نیروی زلزله وارد بر سازه را کاهش داد و یا رفتار دینامیکی سازه را ارتقا داد تا بتوان سازه ای ایمن تر با رفتاری قابل قبول تر داشت. یکی از راه حل های برای نیل به این هدف استفاده از روش های کنترل سازه ها می باشد. در این تحقیق برانیم تا تاثی تغییر پریود سازه بر رفتار کنترلر فازی که برای چرخش پره ها در یک میراگر مایع با پره قابل تنظیم طراحی شده است را بررسی نماییم. برای طراحی الگوریتم کنترل و مقایسه نتایج از کنترلر فازی و کنترلر بهینه خطی به منظور کنترل نیمه فعال یک سازه یک درجه آزادی استفاده شده است. در این مطالعه از ۴ رکورد زلزله حوزه دور استفاده شده است. نتایج نشان می دهد کنترلر فازی در سازه با پریود ارتعاشی ۱/۹۹ ثانیه بهترین عملکرد را نسبت به الگوریتم بهینه خطی از خود نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

کنترل نیمه فعال ، سازه یک درجه آزادی ، الگوریتم فازی ، الگوریتم کنترل بهینه خطی ، میراگر مایع یا پره تنظیم ، زلزله حوزه نزدیک