رفتار درمانی شناختی مثبت نگر در اختلالات یادگیری

این حوزه یکی از شاخه های روانشناسی است که بر موفقیت و شادی انسان تاکید دارد. روانشناسی مثبت گرا بر خلاف حوزه های پیشین به آسیب و درمان اختلالات روانی توجه ندارد و بیشتر در تلاش است تا زندگی شادتری برای انسان به ارمغان آورد. به عبارت دیگر روانشناسان مثبت گرا بر شاد بودن و ارتقای سلامت روان افراد توجه دارند، در حالیکه روانشناسان بالینی برای کاهش ناراحتی ها و اختلالات روحی انسان تلاش می کنند. اختلال یادگیری به عنوان یکی از اختلالات خلقی از جمله مشکلاتی است که نوجوانان در معرض خطر، با آن مواجه هستند. طبق مطالعه بیماریها و آسیب ها در ایران، اختلال یادگیری سومین مشکل سلامتی کشور است (نقوی و همکاران، ۱۳۸۷). روانشناسی مثبت گرا می کوشد که تمام دستاورد های روانشناسی را درجهت تقویت هیجان ها و احساسات مثبت انسان استفاده کند. تمام احساس های مثبت انسان در این طبقه قرار می گیرند مثل شاد بودن و امید به زندگی. وجود فرزند دچار اختلال یادگیری در خانواده، عامل ایجادکننده اختلالات روانی مانند استرس، افسردگی و اضطراب در مادران و سایر افراد خانواده بوده است. مثبت گرایی به این می پردازد که آیا فعالیت های ما آن قدر لذت بخش هستند که ما را از زمان غافل کنند؟ انسان های خود شکوفا برنامه های کاری و زندگی خود را به صورتی تنظیم می کنند که فعالیت های لذت بخش خود را بیش تر کنند به طوری که این لذت باعث غرق شدن فرد در لحظه شود.

کلیدواژه ها:

روانشناسی مثبت گرا ، اختلالات یادگیری ، انسان ، زندگی