بیماری های دیسک بین مهره ای و نحوه پخش آنتی بیوتیک ها در آن

تجویز آنتی بیوتیک های دارای بار برای دیسک بین مهره ای بخاطر ماتریس خارج سلولی آواسکولار و بار منفی و (ECM) این بافت چالش برانگیز است. هدف این مطالعه اندازه گیری ضریب پخش ظاهری دو مورد بالینی مرتبط، یعنی آنتی بیوتیک های دارای بار، وانکومایسین (بار مثبت) و اگزاسیلسن ( بار منفی) در IVD است. برای اندازه گیری ضریب پخش آشکار این دو آنتی بیوتیک در بافت حلقه فیبری دنبالچه گاوی (AF) آزمایش انتشار حالت پایدار تک بعدی انجام شد. آزمایش دانشجویان در دوره های مختلف نشان داده است که نفوذپذیری وانکومایسین به شکل معناداری کمتر از نفوذپذیری اگزاسیلین است. این یافته را می توان به این دو عامل نسبت داد: تاثیر اندازه محلول و پیوند ممکن. وزن مولکولی وانکومایسین تقریبا ۳ برابر بزرگتر از اگزاسیلین است یعنی ممانعت فضایی در انتقال آهسته تر احتمالا ۳ نقش را ایفا می کند. پیوند برگشت پذیر بین وانکومایسین مثبت و ECM منفی نیز می تواند سرعت انتشار را کند نماید. از این رو برای تعیین رابطه خاص بین بار خالص آنتی بیوتیک و ضرایب پخش در IVD به تحقیقات بیشتری نیاز است. این مطالعه اطلاعات مهمی را در خصوص سرعت انتقال آنتی بیوتیک ها در IVD در اختیار می گذارد که در استفاده از مدلسازی محاسباتی برای طراحی استراتژی های سودمند بمنظور درمان عفونت دیسک ضروری هستند.

کلیدواژه ها:

ضریب پخش آشکار ، انتقال ، آنتی بیوتیک ها ، حلقه فیبری ، دیسک بین مهره ای.