بررسی تاثیر اثربخشی دوره های آموزش کارآفرینی بر افزایش اشتغال زایی و کسب و کار کوچک دانش آموزان دبیرستان متوسطه ۱ شهر ساری ناحیه یک

رشد و پویایی جامعه در گرو انسانهای سازنده و خلاق است و تنها زمانی یک جامعه خواهد توانست به رشد و توسعه واقعی برسد که این رشد و توسعه از درون جامعه برخیزد و افراد مسائل را بشکافند، تجزیه و تحلیل کنند، موانع را دریابند و از میان بردارند، راه حلها را ارائه دهند و آنگاه عمل کنند. از این رو اولین گام جهت حرکت به سوی توسعه، شناخت است، شناخت نسبت به آنچه که هست و تعیین فاصله تا آنچه که باید باشد و از همین جاست که نیاز به تحقیق و پژوهش در بخش آموزش بیش از پیش احساس می گردد لذا پرورش ایده های خلاق و کارآفرینی که بتوانند خود را پیوسته با دنیای جدید هماهنگ و سازگار کنند، ضروری به نظر می رسد( ملکی پور، حکیم زاده، دهقانی، زالی، ۱۳۹۸ ). آموزش کارآفرینی نقش بسزایی را در پیشرفت زندگی فراگیران و به دنبال آن توسعه همه جانبه جوامع ایفا می کند. در نظر گرفتن نقش فرهنگی و تجربی برای کارآفرینی به شکل غیر مستقیم از این ایده حمایت می کند که کارآفرینی تحت تاثیر اقدامات آموزشی است. موضوع مهمی که لزوم توجه به رقابت و کارآفرینی را سبب شده، معضل بیکاری است که کشور با آن سخت دست به گریبان است، به طوری که به نظر می رسد پرورش افراد کارآفرین و تفکر خود اشتغالی به عنوان راه حلهای مقتضی از طرف سیاستگذاران و مدیران اقتصادی مورد توجه قرار گرفته است. بنابراین بیکاری به مانعی بر رشد اقتصادی و توسعه برخی کشورها و شهروندان تبدیل شده است ( بوآهما، اکسین، داگب، پومج ۲۰۲۰،) با آموزش کارآفرینی رفتار پایدار را می توان با اهداف پیش بینی کرد و تاثیر مثبتی بر توسعه روحیه کارآفرینی نوجوانان، قصد آنها برای شروع کسب وکار، قابلیت استخدام آنها و در نهایت نقش آنها در جامعه گذاشت ( بتاکووا، هورنیکوا، اوکرکلیکا، ماینرزوا، ماگ ۲۰۲۰)، درواقع در وضعیت کنونی اقتصاد ایران که آمار بیکاری بالا و اشتغال در سطح پایینی قرار دارد؛ توسعه فرهنگ کارآفرینی می تواند زمینه ساز اشتغالزایی در بخش های مختلف تولیدی و خدماتی شود. برای توسعه فرهنگ کارآفرینی وجود یک سیستم آموزشی مبتنی بر اصول علمی جهت تربیت کارآفرینان و ترغیب آنان به کارآفرینی ضروری می باشد (آقاجانی، ۱۳۹۴). در برنامه عملیاتی ۱۴۰۰ آموزش وپرورش خاطرنشان شده است دانش آموزانی که ازیادگیری کارآفرینانه بهره مند می شوند باید دانش تجاری و مهارتهای ضروری و نگرش هایی از جمله خلاقیت، ابتکار عمل، سماجت، کار گروهی، شناخت ریسک و احساس مسئولیت را در خود پرورش دهند که معلمان نقش مهمی در بالا بردن کارآفرینی دارند (کمالی، سیفی، نادری، ۱۳۹۹ ). با اینکه در گذشته کارآفرینی را یک ویژگی ذاتی یا ارثی می کارآفرینی بر دانش ها، نگرش ها، مهارت ها و توانمندی هایی تاکید دارد که در هر شرایط و محیطی کاربرد دارد. (هرمنس، ۲۰۱۹) کارآفرینی فرایندی شامل شناخت، ارزیابی و بهره برداری از فرصتها برای معرفی محصولات جدید، دسترسی به بازارهای جدید یا مواد اولیه ای است که قبلا وجود نداشته است. پس،کارآفرینی یک استراتژ پرورش ایده واندیشه، ابتکارونوآوری در جهت دهی به منابع و سرمایه ها و هدایت بازار می باشد (طهماسبی، جباری، نیازآذری، ۱۴۰۰) دانستند، اما امروزه مشخص شده که علاوه بر ارثی بودن کارآفرینی می توان آن را بر اساس تجربه های موفق و مفید به دیگران آموزش داد.

کلیدواژه ها:

کسب و کار ، اشتغال زایی ، کارآفرینی