تاثیر علف کش های پیش و پس رویش بر عملکرد اقتصادی، وزن خشک و سرعت رشد برنج هوازی در دو نظام کاشت بذری و نشایی

فشار علفهای هرز در شیوه کشت هوازی با کاشت مستقیم بذر در بستر خشک ، به طور چشم گیر، بیش تر از شرایط غرقابی است . از این رو، اعمال مدیریت های مختلف از جمله استفاده از علف کش های پیش و پس رویش همراه با وجین دستی مورد توجه می باشد. مطالعه ی حاضر در سال ۱۳۹۷ با هدف مدیریت علفهای هرز برنج در دو روش کاشت بذری و نشایی در نظام کشت هوازی در مزرعه تحقیقاتی دشت ناز ساری انجام شد. آزمایش به صورت تجزیه مرکب در مکان با سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل نحوه ی کاشت بذری و نشایی ، عامل ژنوتیپ شامل ژنوتیپ هوازی و رقم ندا و عامل مدیریت علفهای هرز که شامل سطوح علف کش ۱- (وجین (عاری از علف هرز)، ۲- شاهد (آلوده به علف هرز)، ۳- کاربرد علف کش بیس پیریباک سدیم (N)، ۴- کاربرد علف کش پندی متالین (P) و ۵- کاربرد علف کش تریافامون +اتوکسی سولفورون (C)، ۶- (N+P) و ۷(C+P)- بودند و عامل مدیریت علفهای هرز به عنوان مکان در نظر گرفته شد. در میان علف کش های ارزیابی شده ، کاربرد علف کشی بیس پایریباک سدیم + پندی متالین و بیس پایریباک سدیم + تریافامون +اتوکسی سولفورون به طور موثری منجر به کنترل مناسب تر علفهای هرز و رشد و عملکرد دانه بهتر برنج در مقایسه با تیمارهای آلوده به علف هرز شدند.

کلیدواژه ها:

برنج هوازی ، شاخص های رشدی ، عملکرد ، مدیریت علفهای هرز.