بررسی رابطه بین سکوت سازمانی و سلامت سازمانی مدارس متوسطه اول استان کهگیلویه و بویراحمد در سال تحصیلی ۹۴-۹۵

سکوت دبیران و عدم گرایش آن ها به بیان دیدگاه و اظهارنظر در امور مدارس به عنوان «ناظران خاموش» عاملی بالقوه برای مخاطره سلامت سازمانی است. لذا پژوهش حاضر به بررسی رابطه سکوت سازمانی دبیران بر سلامت سازمانی مدارس متوسطه استان کهگیلویه و بویراحمد در سال تحصیلی ۹۴-۹۵ پرداخته است. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل دبیران مقطع متوسطه اول به تعداد ۱۲۶۳ نفر شامل ۶۷۳ مرد و ۵۹۰ زن بود. با روش «نمونه گیری خوشه ای» سه شهرستان انتخاب و تعداد ۳۳۶ نفر از دبیران شامل ۱۵۲ زن و ۱۸۴ مرد با «نمونه گیری تصادفی طبقه ای» به عنوان نمونه انتخاب شدند. پایایی ابزار مورداستفاده در این پژوهش، پرسشنامه سکوت سازمانی ۰/۸۹ و پرسشنامه سلامت سازمانی ۰/۸۷ با استفاده از ضریب آلفای کرانباخ محاسبه گردید. داده-ها توسط نرم افزار spss و آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون همزمان، تی تک نمونه ای و تحلیل واریانس چندراهه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد بین کلیه ابعاد سکوت سازمانی (مطیع، تدافعی، نوع دوستانه، فرصت طلبانه) با سلامت سازمانی رابطه معکوس و معنی دار وجود دارد. سکوت سازمانی و ابعاد آن قادر به پیش بینی ۴۶% سلامت سازمانی بودند. بین سکوت سازمانی دبیران و سلامت سازمانی برحسب متغیرهای جمعیت شناختی تفاوت معنی داری مشاهده نگردید. میزان سکوت سازمانی دبیران ۶۵/۱۹ و در سطح نامطلوب قرار دارد.

کلیدواژه ها:

سکوت سازمانی ، سکوت مطیع ، سکوت تدافعی ، سکوت نوع دوستانه ، سکوت فرصت طلبانه ، سلامت سازمانی ، مدارس متوسطه