مقایسه اثر هم زمان مولفه زلزله بر روی ساختمان های بلند بتنی در شهر شیراز

در این تحقیق مقایسه اثر هم زمان مولفه زلزله بر روی ساختمان های بلند بتنی در شهر شیراز مورد بررسی قرار گرفت. درجه اهمیت بار زلزله در هر منطقه بستگی به شدت مورد انتظار و احتمال وقوع آن یعنی لرزه خیزی منطقه دارد. باوجوداین مسئله زلزله در سال های قبل به علت توسعه صنعت انرژی هسته ای بیشتر مورد اهمیت قرار گرفت، زیرا ضوابط لرزه ای دقیقی برای ایستگاه های انرژی هسته ای که باید در ایالات متحده ساخته می شد وضع گردید، و ضوابط پیشرفته ای در اکثر نقاط پیشرفته دنیا اعمال شد. انتقال حرکت زمین به سازه می تواند به کمک سیستم جداساز لرزهای در پایه یا طبقات میانی سازه کنترل شود. در این تحقیق از نرم افزار اجزای محدود Etabs جهت طراحی آیین نامه ای سازه بتنی بلند استفاده می شود. اکثر زلزله ها معمولا دارای زمان تناوب حدود ۰.۱ تا ۱ ثانیه می باشد. بنابراین چون امکان تشدید پاسخ سازه هایی که زمان تناوب طبیعی آن ها در محدوده ۰.۱ تا ۱ ثانیه است در مقابل زلزله وجود دارد، این سازه ها در محدوده های تناوبی فوق آسیب پذیرترند. مهم ترین امتیاز جداگرهای ارتعاشی در این است که با انعطاف پذیری زیاد خود زمان تناوب طبیعی سازه را افزایش می دهند. این پدیده یعنی افزایش زمان تناوب سازه موجب می گردد که از عمل تشدید یا از نزدیک شدن به حالت تشدید اجتناب شود و درنهایت پاسخ سازه کاهش یابد.

کلیدواژه ها:

زلزله ، ساختمان های بلند ، شهر شیراز ، بتن