بررسی اثر بخشی آموزش مهارت حل مسئله بر سلامت روانشناختی و بهزیستی روانی، عاطفی و اجتماعی و میزان بروز خشونت در دانش آموزان

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی مهارت زندگی حل مسئله بر سلامت روانشناختی وبهزیستی روانی، عاطفی و اجتماعی و بروز خشونت در دانش آموزان طراحی شده است.روش: برای اجرای این پژوهش آزمون سلامت روان روی ۳۰ نفر از اجرا شد و از بین آنها تعداد ۱۵ نفربراساس نمره در آزمون سلامت عمومی گلدبرگ انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه کنتر ل و آزمایشقرار گرفتند. با استفاده از یک طرح آزمایشی پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل، گروه آزمایش بهمدت ۶جلسه ۴۵ دقیقه ای آموزش مهارت حل مسئله اجراشد. هر دو گروه در پیش آزمون و پس آزمونمورد ارزیابی قرار گرفتندونتایج با استفاده از آزمون u مان ویتنی تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان دادبا اینکه تفاوتی در نمرات پیش آزمون دو گروه مشاهده نشد اما بعد از آموزشمهارت حل مسئله در گروه آزمایش، نمرات کلی سلامت روانی افزایش و زیر گروه های آن (نارساکنش وری اجتماعی، اضطراب و افسردگی) و نمرات بروز مولفه های خشونت به طور معنادار کاهش یافته است. نتیجه گیری: برنامه آموزش مهارت حل مسئله می تواند جزءبرنامه های مداخلاتی در گروه های هدف وجمعیت عمومی دانش آموزان در آموزش و پرورش قرار گیرد تا باکمک آن بتوان سلامت روانی دانشآموزان را بالا برده و میزان بروز مولفه های خشم را کم کرد وبه تبع آن کمکی در جهت افزایش بهره وریجامعه و مدرسه نمود.

کلیدواژه ها:

مهارت حل مسئله ، سلامت روانشناختی ، خشونت ، دانش آموزان