بررسی اثربخشی بازی های شناختی بر سازماندهی دانش آموزان دیر آموز پایه ششم شهر سقز

بازی های شناختی یکی از روشهای موثر در بهبود سازماندهی دانش آموزان دیر آموز است. بطور کلی بازی نقش موثری در رشد دانش آموزان دارد و در خلال بازی می توان به بسیاری از ویژگیها، مسائل و رشد دانش آموزان دیرآموز پی برد. از این رو پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر بخشی رابطه بازی های شناختی بر سازماندهی دانش آموزان دیر آموز پایه ششم شهر سقز در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ انجام شد. طرح پژوهش شبه تجربی با طرح پیش آزمون – پس آزمون است که با اعمال متغیر مستقل بازی های شناختی بر گروه آزمایشی انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دیرآموز پایه ششم شهر سقز می باشد که از بین این تعداد، دانش آموزان دیر آموز شناسایی و به طور تصادفی انتخاب شدند و از آنها خواسته شد که به پرسشنامه سازماندهی پاسخ دهند. پس از غربالگری ۲۴ نفر از دانش آموزان دیر آموز که بیشترین نمره را در دیرآموزی کسب نمودند، انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه ۱۲ نفره آزمایش و کنترل جایدهی شدند. برنامه آموزشی بازی های شناختی طی ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای هفته ای دو بار برای گروه آزمایش انجام شد. پس از اتمام برنامه آموزشی، پس آزمون برای هر دو گروه اجرا و داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیری و چند متغیری تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد که آموزش بازی های شناختی، افزایش سازماندهی (p ≤ ۰ ⁄۰۱) را موجب شد. همچنین می توان گفت سازماندهی تحت تاثیر بازی های شناختی است به گونه ای که بازی های شناختی موجب افزایش سازماندهی ذهنی، طبقه ای، موضوعی و سلسله مراتبی می شود.

کلیدواژه ها:

بازی های شناختی ، سازماندهی دانش آموزان ، دیر آموز