رابطه سبک های دلبستگی، هوش هیجانی و نگرش به زندگی با جهت گیری هدفی در ورزشکاران مرد اهواز

جهت گیری هدفی، الگوی یکپارچه ای از باورهاست، که فرد بر اساس آن در باره شایستگی خودقضاوتمی کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبک های دلبستگی، هوش هیجانی و نگرش به زندگی باجهت گیری هدفی در ورزشکاران مرد شهر اهواز انجام شد. پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. جامعهآماری شامل ورزشکاران مرد ۲۰ باشگاه (فوتبال)، شهر اهواز به تعداد ۶۰۰ نفر در رده های سنی مختلفبودند. ۲۵۰ نفر از ورزشکاران بهروش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها ازپرسشنامه سبک های دلبستگی کولینز و رید، پرسشنامه هوش هیجانی پیترایدز و فورنهایم، پرسشنامه نگرشبه زندگی و پرسشنامه جهت گیری هدفی در ورزش استفاده شد. داده ها از طریق ضریب همبستگی پیرسونو تحلیل رگرسیون چندگانه با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین سبک های دلبستگی ایمن، اضطرابی دوسوگرا، هوش هیجانی، درک عواطف خود و دیگران، خوش بینی و نگرش به زندگی با جهت گیری هدفی، رابطه معنی دار و مثبتی وجود دارد. اما بین متغیرهای دیگر ارتباط معناداری مشاهده نشد. همچنین در تحلیل رگرسیون چند گانه نشان داده شد که سبک دلبستگی اضطرابی،نگرش به زندگی و هوش هیجانی به ترتیب پیش بینی کننده جهت گیری هدفی در ورزشکاران بودند. باتوجه به نتایج حاضر میتوان گفت که سبکهای دلبستگی، هوشهیجانی و نگرش به زندگی از جملهعوامل موثر بر جهت گیری هدفی در ورزشکاران می باشند و می بایست در برنامه آموزشی ورزشکاران بهآنها توجه شود.

کلیدواژه ها:

سبک های دلبستگی ، هوش هیجانی ، نگرش به زندگی ، جهت گیری هدفی