ساخت و ارزیابی ظروف سلولزی از کاه برنج با پوشش های طبیعی

استفاده از ضایعات کشاورزی برای تولید ظروف، یکی از گزینه های مناسب برای حل مشکل انباشت زیست توده ناشی از کشت محصولاتی همچون برنج است. به کارگیری کاه برنج به عنوان ماده اولیه ظروف سلولزی یک بار مصرف علاوه بر جلوگیری از ماند کاه در شالیزارها، می تواند موجب بهبود مشکل کمبود مواد اولیه سلولزی، کاهش استفاده از ظروف پلاستیکی و خطرات ناشی از آن شود. ساخت و ارزیابی استقامت، میزان آبگریزی و خاصیت ضدمیکروبی ظروف سلولزی تجزیه پذیر کاه برنج از اهداف اصلی این تحقیق می باشد. کاه در هاضم با سدیم هیدروکسید ۱۰ و ۲۰ درصد به منظور به دست آوردن ماده اولیه ساخت ظروف سلولزی، پخته و سپس برای گرفتن آزمون های آبگریزی، شاخص مقاومت به کشیدگی و درجه روشنایی، کاغذ با گراماژ ۱۲۰ ساخته شد. غلظت های ۱، ۲، ۵ و ۱۰ درصد از محلول موم-اتانول به عنوان پوشش اولیه برای بهبود آبگریزی و عصاره گزنه ریزپوشانی شده با صمغ دانه شاهی به عنوان پوشش دوم برای بهبود خاصیت ضد باکتریایی استفاده شد. میزان آبدوستی و خاصیت ضد میکروبی نمونه ها سنجش و مقایسه گردید. قالب لیوان از فولاد دو تکه ساخته و با استفاده از خمیر مناسب کاه برنج و پوشش با غلظت مناسب نمونه ساخته شد. نتایج نشان داد افزایش مقدار سدیم هیدروکسید از ۱۰ به ۲۰ درصد در شرایط پخت موجب افزایش شاخص مقاومت به کشیدگی از ۳۴/۴۰ به N.m g-۱ ۵/۴۳ و درجه روشنی از ۴۱/۴۳ به ۱۳/۴۵ می شود. افزایش سدیم هیدروکسید بر میزان آبدوستی تاثیر معنی داری نداشت. همچنین غلظت ۵ درصد موم عسل به همراه عصاره گزنه ریزپوشانی شده با صمغ دانه شاهی با ۲۲/۳۷ میلی لیتر جذب آب و قطر هاله ۶۳/۴ میلی متر بهینه ترین پوشش به دست آمد.

کلیدواژه ها:

آبگریزی ، ظروف یک بار مصرف ، کاه برنج ، گزنه ، موم عسل