بررسی تاثیر ورزش همگانی بر کیفیت زندگی افراد ورزشکار و غیرورزشکار در شهر تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر ورزش همگانی بر کیفیت زندگی افراد ورزشکار و غیرورزشکار در شهر تهران بود. حاضر ازنظر هدف پژوهش کاربردی و برحسب چگونگی گردآوری اطلاعات توصیفی تحلیلی بود. جامعه آماری را افراد ورزشکار و غیرورزشکار در شهر تهران تشکیل می دهند. لذا براساس روش نمونه گیری در دسترس ۲۵۴ نفر بعنوان نمونه پژوهش انتخابشدند. لازم به ذکر است که افراد ورزشکار در این تحقیق کسانی هستند که در ورزش همگانی شرکت می کنند و افرادغیرورزشکار کسانی هستند که در ورزش همگانی شرکت نکرده اند. جهت جمع آوری داده های تحقیق از پرسشنامه استانداردکیفیت زندگی (واروشربون ، ۱۹۹۲ ) و پرسشنامه فعالیت بدنی (شهلایی، ۱۳۹۰ ) استفاده گردید که بصورت مقیاس ۵ ارزشیلیکرت متغیرهای تحقیق را می سنجید. برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از روش های آمارتوصیفی (فراوانی،میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (آزمون ضریب همبستگی پیرسون) استفاده شد. همچنین تمامی مراحل تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار ۲۴SPSS تحلیل شد. یافته ها نشان داد که میزان همبستگی بین دو متغیر افراد ورزشکار وکیفیت زندگی برابر با ۸۵ / ۰ بود که این مقدار در سطح معنادار ی ۰۱ / ۰ معنادار گردید. لذا با توجه به نتایج تحقیق پیشنهادمی شود که مسئولان امر با تجهیز اماکن عمومی مانند پارک ها و بوستان های موجود در سطح شهر و در اختیار گذاشتن اماکنورزشی جهت استفاده عموم به ترویج ورزش همگانی کمک نموده و از این طریق در بهبود کیفیت زندگی افراد موثر واقع شوند.

کلیدواژه ها:

ورزش همگانی ، کیفیت زندگی ، ورزشکار ، غیر ورزشکار