بررسی رابطه بین امیدواری و خوش بینی با مسئولیت پذیری دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی پسرانه ناحیه ۱ شهر خرم آباد

هدف اصلی تحقیق بررسی رابطه بین امیدواری و خوش بینی با مسئولیت پذیری دانش آموزان میباشد. جامعه آماری در این پژوهش شامل دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی پسرانه ناحیه ۱ شهر خرم آباد به تعداد ۱۲۳۶ در سال تحصیلی ۹۹- ۱۳۹۸ که با استفاده از جدول تعیین حجم نمونه گرجسی-مورگان ۲۹۱ نفر به عنوان نمونه آماری از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایی انتخاب شدند. روش تحقیق بصورت توصیفی - همبستگی و بلحاظ هدف، کاربردی میباشد. داده ها توسط پرسشنامه استاندارد، امیدواری میلر (۱۹۸۸) خوش بینی شییر و کارور (۱۹۹۴) مسئولیت پذیری، روانشناختی کالیفرنیا (۱۹۸۷) جمع آوری شده است. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که: بین امیدواری و تمامی ابعاد آن (یعنی: وظیفه شناسی، احساس تعهد، سخت کوشی جدیت قابلیت اعتماد و رفتار مبتنی بر نظم و مقررات و منطبق) با مسئولیت پذیری دانش آموزان رابطه وجود دارد. بین خوش بینی و ابعاد (خوش بینی، سخت کوشی و قابلیت اعتماد) با مسئولیت پذیری دانش آموزان رابطه وجود دارد اما بین ابعاد (احساس تعهد، جدیت و رفتار مبتنی بر نظم و مقررات و منطبق) با احساس مسئولیت دانش آموزان رابطه وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

امیدواری ، خوش بینی ، مسئولیت پذیری ، وظیفه شناسی ، احساس تعهد ، سخت کوشی ، جدیت ، قابلیت اعتماد ، رفتار مبتنی بر نظم و مقررات و منطبق بر احساس مسئولیت.