معماری زمینه گرا دربافت ها

به دنبال تغییر در شرایط و عوامل موثربرگسترش شهرها و افزایش ابعاد اندازه شان با دستیازی به محیط طبیعی و حومه ها توجه دوباره به حوزه های درونی شهر و آنچه از پیش وجود داشته به عنوان یک اصل تعیین کننده و اجتناب ناپذیر درجهت پایداری شهری بوده است آنچه دراین راستا دردرجه اول اهمیت قرار دارد زمینه است زمینه به مثابه رویدادی است که عناصر شهری دردرون آن شناخته ساخته و پرداخته می شوند و زمینه گرایی دیدگاهی استکه علاوه برجنبه های صرفا کالبدی به تدریج ابعاد انسانی و جنبه های فرهنگی اجتماعی و تاریخی نیز درآن مورد توجه قرار میگیرد روابط فرهنگی و اجتماعی و سیستم اقتصادی یک شهر تا حدود زیادی می تواند درتعریف زمینه موثر باشد مقاله حاضر در پی تبیین نقش و جایگاه زمینه گرایی در راس نظام برنامه ریزی طراحی و مدیریت شهری پایدار است و سعی دارد ضمن توضیح اجمالی چگونگی تغییر در پارادایم های شهرسازی و ظهور نگرش جدید به توسعه شهری که شامل توجه به حوزه های درون شهری و محلات می باشد تاثیر این رویکرد را برتوسعه پایدارشرح دهدو اهمیت توجه به این مبحث را درتوسعه پایدار که بخش عمده ای از دیدگاه های شهرسازی سالهای اخیر است مشخص سازد.