سنتز و شناسایی رزین های اکریلیک: اثر مقدار مونومر غیراشباع کربوکسیلیک اسید بر مشخصه های لاتکس

لاتکس های اکریلاتی در ساختارهایی از جمله: نانوذرات، ریزکره های پلیمری توخالی، پلیمرهای گرادیانی، پلیمر هسته-پوسته و ... سنتز شده و دارای خواصی همچون چسبندگی، سازگاری با سایر مواد، قابلیت تشکیل فیلم پیوسته، مقاومت در برابر آب و حلال ها هستند. این لاتکس ها در صنایع مختلفی مانند چسب، نساجی، پوشش و بسته بندی کاربرد دارند. حضور مونومر غیراشباع کربوکسیلیک اسید در پایداری کلوئیدی و تشکیل فیلم پیوسته تاثیر بسزایی دارد. در پژوهش حاضر، لاتکس استایرن-اکریلات با مقادیر مختلفی از مونومر اکریلیک اسید (۲، ۴ و۶ درصد وزنی) سنتز شد. ترکیب کوپلیمر، درصد تبدیل، چگالی بار سطحی، اندازه ذرات و توزیع اندازه ذرات، پایداری کلوئیدی به ترتیب با آزمون های طیف سنجی رزونانس مغناطیسی هسته پروتون (¹H NMR)، وزن سنجی، تیتراسیون هدایت سنجی، پراکندگی نور پویا (DLS) و پتانسیل زتا بررسی شد. طبق نتایج حاصل، حضور مونومر غیراشباع کربوکسیلیک اسید اندکی موجب بهبود درصد تبدیل شده درحالی که تاثیر چندانی بر ترکیب کوپلیمر نداشته است. با افزایش درصد مونومر غیراشباع اسیدی، مقدار اسید متصل به سطح لاتکس افزایش یافت. بنابراین، پایداری کلوئیدی در نمونه ی حاوی مونومر غیراشباع کربوکسیلیک اسید به صورت چشمگیری بهبود یافت. حضور مونومر غیراشباع کربوکسیلیک اسید به علت ماهیت آبدوست، اندازه ذرات را کاهش داد، به طوری که با افزایش مقادیر از ۰ به ۲ و ۶ درصد وزنی مونومر غیراشباع کربوکسیلیک اسید، قطر هیدرودینامیکی ذرات لاتکس از ۳۸/۸۵ نانومتر به ترتیب به مقادیر ۹۹/۷۶ و ۱۲/۸۳ نانومتر تغییر یافت.

کلیدواژه ها:

پلیمریزاسیون امولسیونی ، لاتکس پلیمری ، لاتکس های پایه اکریلات ها ، مونومر کربوکسیلیک اسید ، رزین اکریلیک