نقش خود تاب آوری در خود آسیب زنی نوجوانان شهرستان زاهدان

این تحقیق با هدف بررسی نقش خود تاب آوری در خود آسیب زنی نوجوانان شهرستان زاهدان انجام شد. روش اجرای تحقیق توصیفی از نوع همبستگی پیش بین بوده و از نظر موضوع کاربردی و از نظر زمان آینده نگر است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان ۱۴ تا ۱۶ ساله نواحی یک و دو مدارس شهر زاهدان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۹۹ بوده است، نمونه گیری به صورت خوشه ای بوده است که بر اساس جدول مورگان ۳۸۴ نفر، به عنوان نمونه ی مورد پژوهش انتخاب شد. ابزار این تحقیق پرسشنامه های آسیب به خود سانسون و همکاران )SHI( و مقیاس تابآوری کانر - دیوید سون )CD- RIS( بود که به صورت مداد کاعذی و یا انلاین تکمیل شده است. روش تجزیه و تحلیل داده های پژوهش همبستگی و رگرسیون بود که به استفاده از نرم افزار spss نسخه ۱۶ انجام شد. نتایج همبستگی نشان داد که میان خودآسیب زنی با تاب آوری)-۰/۵۲۸ و )P>۰/۰۰۱ ارتباط معناداری وجود دارد، همچنین نتایج مرتبط با رگرسیون نشان داد که تاب آوری)p>۰/۰۱، )t=-۹/۷۴۱ پیشبینی کننده خود آسیب زنی می باشند. نتایج این تحقیق نشان داد که دختران از تاب آوری کمتر اما خود آسیب زنی بیشتری نسبت به پسران برخوردار بودند.

کلیدواژه ها:

خودآسیب زنی ، تاب آوری ، نوجوانان ، زاهدان.