تحلیل بازنمایی خانواده در عکسهای زیارتی بر مبنای رویکرد تحلیل گفتمان انتقادی
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 333
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCKIA03_054
تاریخ نمایه سازی: 30 تیر 1401
چکیده مقاله:
پژوهش حاضر در پی بررسی سیر تاریخی بازنمایی خانواده در عکسهای زیارتی است. این پژوهش که به روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای انجام گرفته، چارچوب نظری خود را بر پایه روش تحلیل گفتمان بنا نموده است. لذا برای دستیابی به یک منظر پژوهشی مشخص، نخست مقوله ی بازنمایی تشریح شده و پس از آن تحلیل گفتمان از منظر فرکلاف مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه با توجه به رابطه ی تنگاتنگی که میان بازنمایی و تحلیل گفتمان برقرار شد، سیر عکاسی زیارتی به عنوان بخشی از عکسهای خانوادگی جامعه ی ایرانی مورد مطالعه قرار گرفت. این پژوهش در پی پاسخ به این سوال که بازنمایی خانواده در عکسهای زیارتی چگونه بوده، گفتمانهای موثر را در سه دوره ی مختلف پیش از انقلاب، سالهای انقلاب و دوران پس از انقلاب بررسی نمود که در نهایت چنین نتیجه شد که در سالهای پیش از انقلاب به واسطه ی گفتانهایی نظیر غرب گرایی و مردسالارانه، بازنمایی خانواده گاهی بدون حضور زنان و در برخی مواقع با مدهای لباس و آرایش غربی برای مردان انجام میشد. در بررسی عکسهای زیارتی دوره ی انقلاب، مشخص شد که بازنمایی خانواده متاثر از گفتمان انقلابی بوده که نمود آن وارد شدن تصویر رهبران انقلاب به این عکسها است. پس از دوران انقلاب در دهه ی نخست به واسطه ی جنگ و گفتمان حاصل از آن، خانواده ها خود را با ارزشهای گفتمانی مربوط به جنگ بازنمایی میکردند. با پایان جنگ و ورود به دهه های متاخر، گفتمانهایی نظیر آزادی اجتماعی و روابط بین الملل زمینه ساز تغییراتی در بازنمایی خانواده در عکس های زیارتی شد. از این زمان به بعد زنان با پوششی غیر از چادر در عکسها دیده میشوند و در میان عکسها نوشته هایی به زبان انگلیسی نیز قابل روئیت است. با همهی این اوصاف میتوان گفت که بازنمایی خانواده در عکسهای زیارتی، در سیر زمان علاوه بر تغییراتی که به واسطه ی پیشرفت تکنولوژی عکاسی داشته، در هر دوره به واسطه ی گفتمانهای موجود، دستخوش تغییراتی شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مرتضی صدیقی فرد
کارشناس ارشد عکاسی، دانشکده هنرهای تجسمی، دانشگاه هنر تهران، ایران
مهدی مقیم نژاد
استادیار گروه عکاسی، دانشکده هنرهای تجسمی، دانشگاه هنر تهران، ایران