مقایسه سازگاری اجتماعی، سرمایه روانشناختی و الگوهای شخصیتی دانش آموزان با و بدون اضطراب اجتماعی

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 104

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

FEMCONF02_067

تاریخ نمایه سازی: 26 تیر 1401

چکیده مقاله:

هدف از تحقیق حاضر مقایسه سازگاری اجتماعی، سرمایه روانشناختی و الگوهای شخصیتی دانش آموزان با و بدون اضطراب اجتماعی بود. روش پژوهش حاضر پس رویدادی (علی- مقایسه ای) می باشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان مقطع دبیرستان شهر اردبیل در سال ۱۴۰۰ - ۱۴۰۱ تشکیل شده است. روش نمونه گیری این پژوهش به صورت در دسترس بود. به این صورت که از بین دانش آموزان دچار اضطراب اجتماعی تعداد ۶۰ نفر انتخاب شدند و به همان میزان نیز از بین افراد دانش آموزان عادی انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه های سازگاری اجتماعی واینلند، الگوی شخصیتی آیزنک و اضطراب اجتماعی ولز بود که پس از تکمیل داده های بدست آمده، با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج پژوهش نشان داد که بین مهارتهای ارتباطی، مهارتهای زندگی روزمره، مهارتهای اجتماعی شدن و مهارتهای حرکتی در افراد با و بدون اضطراب اجتماعی تفاوت معنیداری وجود دارد و مهارتهای ارتباطی، مهارتهای زندگی روزمره، مهارتهای اجتماعی شدن و مهارتهای حرکتی در بین افراد بدون اضطراب اجتماعی بیشتر از افراد با اضطراب اجتماعی میباشد و (امیدواری، تاب آوری، خوشبینی، خودکارآمدی) متفاوت است. نتایج نشان میدهد که (امیدواری، تاب آوری، خوشبینی و خودکارآمدی) در دانش آموزان بدون اضطراب اجتماعی بیشتر از دانش آموزان با اضطراب اجتماعی است و نتایج نشان میدهد که بعد روان رنجورخویی در افراد با اضطراب اجتماعی بیشتر از افراد بدون اضطراب اجتماعی میباشد همچنین در مقابل میانگین ابعاد (روان رنجورخویی، برونگرایی و توافق) در افراد بدون اضطراب اجتماعی بیشتر از افراد با اضطراب اجتماعی میباشد و ابعاد وظیفه شناسی و گشودگی به تجربه بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود ندارد. در نتیجه قابل بیان است که سازگاری اجتماعی، سرمایه روانشناختی والگوهای شخصیتی تاثیر مثبت معناداری بر کاهش اضطراب اجتماعی داشته و میتواند به عنوان برنامه های آموزشی موثر مورد توجه روانشناسان و مشاوران باشد.

نویسندگان

سحر سبحانی

کارشناس ارشد، گروه روانشناسی آموزش کودکان استثنایی(عقب مانده ذهنی)، دانشگاه پیام نور، اردبیل، ایران.