تحلیلی بر آلودگی خاک و آثار آن بر اقتصاد کشاورزی مورد شناسی: آلودگی خاک و آثار آن بر کشت شاهی در سیستان

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 249

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_GIAJ-2-5_008

تاریخ نمایه سازی: 26 تیر 1401

چکیده مقاله:

یکی از نگرانی­های مهم امروز بشر آلودگی خاک­های کشاورزی با انواع آلاینده­های شیمیایی، مخصوصا فلزات سنگین است که از جمله چالش­های مهم توسعه کشاورزی ودر نتیجه توسعه روستایی به شمار می­رود. این آلاینده­ها با استفاده از انواع کودهای آلی و شیمیایی، پسآب­های شهری،آفت­کش­ها، حشره­کش­ها، علف­کش­ها و بسیاری دیگر از فرایندهای کشاوررزی که به طور محلی بر خاک اثر می­گذارند، به طور بالقوه توسعه کشاورزی و روستایی را با مشکل روبرو خواهد کرد. این پژوهش به منظور بررسی اثر کودهای آلی (دامی و کمپوست) بر عملکرد گیاه شاهی به عنوان شاخص رشد و همچنین جذب فلزات سنگین مس، سرب و کروم، در سال زراعی ۸۸-۱۳۸۷ در مزرعه تحقیقاتی پردیس دانشگاه زابل اجرا گردید. نتایج یافته­ها نشان داد که خاک­های غیرآلوده نسبت به خاک­های آلوده از عملکرد بالاتری برخوردارند؛ با توجه به مقایسه میانگین داده­ها بیشترین عملکرد گیاه شاهی از تیمار کود شیمیایی غیر آلوده به فلزات سنگین (۰۹/۶ تن در هکتار) حاصل شد و کمترین عملکرد گیاه شاهی نیز از تیمار کود دامی آلوده به فلزات سنگین (۴ تن در هکتار) به دست آمد. در عین حال نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل واریانس داده­ها نشان داد که بین انواع کودهای مصرفی از نظر تجمع عناصر سنگین در توده گیاهی اختلاف معنی­داری وجود دارد. مقایسه میانگین داده­ها نیز نشان داد که تجمع عناصر سنگین هم در بافت ریشه و هم در اندام­های رویشی گیاه شاهی که با انواع کودهای آلوده به فلزات سنگین تیمار شده بودند، نسبت به تیمارهای غیر آلوده بیشتر بود

کلیدواژه ها:

توسعه کشاورزی ، آلودگی خاک های کشاورزی ، گیاه شاهی ، کودهای آلی ، سیستان

نویسندگان

محمد علی عبدلی

استاد مهندسی محیط زیست دانشگاه تهران

عبدالرضا کرباسی

استادیار مهندسی محیط زیست دانشگاه تهران

احمد قنبری

دانشیار زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه زابل

مصطفی خواجه

دانشیار شیمی دانشگاه زابل

عباسعلی قادری

دانشجوی دکتری مهندسی محیط زیست دانشگاه تهران