لنزهای تماسی بر روی بیماران مشکل بینایی

توضیح نوع عوارض مربوط به گذاشتن لنزهای طبی (CL) در بیمارستان سوم در XX چین. روش ها: ۱۴۱ بیماری که از ژانویه ۲۰۱۲ تا دسامبر ۲۰۱۵ پس از گذاشتن لنزهای طبی به دلیل ناراحتی به صورت سرپایی در بیمارستان XX معاینه شده بودند، مطالعه بازنگری شدند. داده ها شامل آمارگیری بیماران، نوع لنز، سابقه، آزمایش لامپ شکافی ، گزارش خراش قرنیه، شرایط و آزمایش میکروسکوپی هم کانونی در داخل بدن می شد. رگرسیون لجستیک دوحالتی برای تحلیل عوامل احتمالی که به التهاب نقطه ای سطح قرنیه (SPK) و عوارض شدیدتر قرنیه مربوط می-شدند، استفاده شدند. نتایج: در حدود ۸۶.۵۲ درصد بیماران زن و ۱۳.۴۸ درصد مرد بودند، سن آن ها بین ۱۲ و ۵۶ سال بود. از ۱۴۱ بیمار، ۸۲.۲۷ درصد از لنزهای طبی نرم، ۲.۸۴ درصد از لنزهای نفوذپذیر سخت (RGP) و ۱۴.۸۹ درصد از آن ها از لنزهای درست قرنیه شناسی شب استفاده کردند. در این موارد متداول ترین عارضه خشکی چشم (۳۶.۸۸ درصد) بود، پس ازآن SPK (۳۶.۷۱ درصد) بود. التهاب پلک چشم و اختلال غده میبومین (MGD) در ۳۱.۹۱ درصد از موارد وجود داشت. التهاب میکروبی قرنیه در ۱۵ بیمار، ازجمله ۷ مورد التهاب قرنیه آکانتامبا مشاهده شد. سن بیماران عامل قابل توجهی در عفونت قرنیه یا التهاب محسوب شد [Exp (B) ۰.۹۱۸, p =۰.۰۳۰ بود]، MGD و آماس پلک چشم به میزان قابل توجهی با مورد SPK [Exp(B) ۲.۲۷۶, p= ۰.۰۴۷]. ] ارتباط داشت. نتایج: متداول ترین عارضه خشکی چشم در این مطالعه بود، پس ازآن SPK بود. حاشیه پلک و غده میبومین باید پیش از تجویز لنزهای طبی بررسی می شدند. اشخاص کم سن تری که لنز می گذارند باید مورد آزمایش های پی گیری قرار بگیرند.

کلیدواژه ها:

لنز ، تماسی ، طبی ، چشم