تحلیل شاخص های آسیب پذیری مساکن شهری در برابر خطر زلزله نمونه موردی: مساکن شهر اصفهان

موضوع ایمنی شهرها در برابر مخاطرات طبیعی یکی از اهداف اصلی برنامه­ریزی شهری است و پژوهش در خصوص آسیب­پذیری مساکن شهری و شناخت میزان آسیب­پذیری آنها در مقابل مخاطرات طبیعی، بسیار ضروری است. با توجه به این مهم، هدف پژوهش حاضر شناسایی وضعیت آسیب­پذیری مساکن شهر اصفهان در برابر خطر زلزله، می­باشد. نوع تحقیق به صورت پیمایشی، تحلیلی و مبتنی بر مشخصات کمی و کیفی مساکن شهر اصفهان است. جامعه­ی آماری مساکن شهر اصفهان و روش و طرح نمونه­برداری به­صورت نمونه­برداری احتمالی می­باشد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می­دهد:۱- میزان آسیب­پذیری مساکن شهر در برابر خطر زلزله زیاد است. ۲- از نظر شاخص دسترسی مساکن شهر به مراکز امداد و نجات، به ویژه آتش­نشانی، مرکز اورژانس و مرکز پلیس، شهر اصفهان در مواقع بحرانی، مانند وقوع زلزله­های احتمالی،  وضعیت بسیار نامطلوبی دارد. ۳- درصد بهره­مندی مساکن شهر اصفهان از کپسول اطفای حریق،  جعبه­ی  کمک­های اولیه و بیمه­ی زلزله بسیار پایین است. ۴-  اطلاع­رسانی در زمینه­ی ضریب احتمال خطر محل سکونت شهروندان و بالا بردن آموزش و آگاهی در مواقع بحرانی یکی از راهکارهای مهم در کاهش آسیب­پذیری می­باشد.

کلیدواژه ها:

زلزله ، ایمنی شهری ، آسیب پذیری شهری ، شاخص های آسیب پذیری