ارزیابی تاب آوری دربافت فرسوده شهری (نمونه موردی: محله حصارمنطقه ده شهرداری کرج)

مراکز تاریخی در بدن شهر حکم قلبی را دارد که شادابی آن باعث نشاط شهر و افسردگی آن انحطاط شهر را رقم میزند. بافت قدیمی محله حصار در منطقه ۱۰نقشی یگانه و هویت ساز در شهرکرج برعهده دارد. محله حصار در منطقه ۱۰به نوعی همان هسته اولیه شهر است که شناسنامه پیدایش و رشد و دگرگونی شهر را تا به امروز رقم زده و نشان دهنده ی شیوه ی زندگی ساکنان اولیه شهر میباشد این هسته تاریخی کانون اولیه، قلب تپنده و موتور توسعه شهر است که بخش اصلی هویت و شخصیت آن را تشکیل می دهد. بنابراین بررسی معیارهای تاب آوری در این بافت فرسوده به گونه ای که بتوان علائم حیاتی را به آن بازگرداند امری ضروری و اجتناب ناپذیر است ضرورت پژوهش حاضر در آن است که انجام آن میتواند سبب غنا بخشیدن به ادبیات موجود در زمینه شناسایی معیارهای تاب آوری شهری در بافت فرسوده گردد. از این رو بررسی و ارزیابی میزان تاب آوری محله حصار در برابر سوانح طبیعی هدف اصلی این پژوهش است. یافته های تحقیق بر اساس نتایج روش AHP نشان داد؛ در تاب آوری فرسوده محله حصار واقع در منطقه ده شهر کرج براساس نظر متخصصین به ترتیب معیارهای، معیارکالبدی و معیار زیست محیطی با وزن نرمال شده ۲۲۴/۰ و ۲۲۳/۰ در رتبه های اول و دوم اولویت بندی معیارهای تاب آوری قرار گرفته اند. باتوجه به این نتایج در افزایش میزان تاب آوری محله حصار به ترتیب مولفه کالبدی، زیست محیطی، دسترسی، اجتماعی-فرهنگی و نهاد مدیریتی از اهمیت نسبی بیشتری نسبت به سایرین برخوردار هستند. در گام آخر تحلیل سلسله مراتبی، براساس اولویت های تعیین شده در معیارها و زیرمعیارها، خط۱-۲-۳- باضریب اهمیت ۸۳۰/۰ در وضعیت تاب آوری بهتری نسبت به خط۴ با ضریب اهمیت۱۷۰/۰ قرار دارد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، بافت فرسوده شهری ، محله حصار ، منطقه ۱۰ شهرداری کرج