اثربخشی طرحواره درمانی بر انعطاف پذیری شناختی، وسواس و افسردگی در زنان متاهل مراجعه کننده به مرکز مشاوره بهار ساری

هدف از انجام این پژوهش آثربخشی طرحواره درمانی بر انعطاف پذیری شناختی، وسواس و افسردگی در زنان متاهل مراجعه کننده بهمرکز مشاوره بهار ساری بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه زنان متاهل سنین ۳۰-۴۰ سال مراجعه کننده به مرکز مشاوره بهارساری در سال ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بود. روش نمونه گیری به صورت در دسترس در دو گروه آزمایش و کنترل انجام شد. ابزار گردآوری دادهها شامل شرح و خلاصه محتوای جلسات طرحواره درمانی یانگ (۱۹۹۹)، پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال(۲۰۱۰). باورهای وسواسی هاجسون و راجمن (‎۱۹۹۷) و افسردگی بک (۱۹۸۸) بود. تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده. به دوروش توصیفی و استنباطی از طریق نرم افزار SPSS۲۲ انجام شد. در این تحقیق از آمار توصیفی برای محاسبه میانگین و انحرافمعیار متغیرهای تحقیق و نشان دادن فراوانی و نمودارهای مربوط به آن استفاده شد و از آمار استنباطی به منظور بررسی فرضیه هایتحقیق استفاده گردید. قبل از آزمودن فرضیه ها. مفروضه نرمال بودن توزیع داده ها از طریق آزمون کولموگروف-اسمیرنف انجام شد وسپس مفروضه همگنی واریانس ها از طریق آزمون لوین در تمام متغیرهای دو گروه بررسی قرار گرفت و برای تجزیه و تحلیل دادههای آمار استنباطی از تحلیل کوواریانس چند متغیره (مانکوا برای فرضیه های اصلی) و تک متغیره (آنکوا برای فرضیه های فرعی)استفاده شد. نتایج نشان داد که طرحواره درمانی بر انعطاف پذیری شناختی وسواس و افسردگی در زنان متاهل مراجعه کننده به مرکزمشاوره بهار ساری اثربخش است. با توجه به شدت اثر طرحواره درمانی بر افسردگی زنان متاهل تاثیری بیشتری نسبت به انعطافپذیری شناختی و وسواس دارد.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی ، انعطاف پذیری شناختی ، وسواس ، افسردگی