اثربخشی روان پویشی کوتاه مدت بر تعهد زناشویی و مسئولیت پذیری زوجین "دارای تعارض"

هدف پژوهش حاضر اثربخشی روان پویشی کوتاه مدت بر تعهد زناشویی و مسئولیت پذیری زوجین "دارای تعارض" بود. جامعه آماری در اینپژوهش شامل کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان ساری با علت تعارض در شش ماه دوم سال ۱۴۰۰ بودند. در این پژوهشتعداد ۲۰ زوج با تقسیم بندی ۱۰ زوج برای هر کدام از گروه های آزمایش و گروه کنترل) که این تعداد نفرات؛ بنا بر رعایت ملاک های ورود. بااین پژوهش همکاری کردند. جهت انتخاب ۲۰ زوج (۴۰ نفر) از کل جامعه آماری؛ دو مرکز بصورت تصادفی ساده (قرعه کشی) انتخاب شد. ابزارگردآوری داده ها شامل. فرم اطلاعات دموگرافیک (جمعیت شناختی)، تعهد زناشویی آدامز و جونز (۱۹۹۷) مسئولیت پذیری - هریسون گاف(۱۹۸۴) تعارض زناشویی تجدیدنظر شده ثنایی (۱۳۹۵) و پروتکل روان پویشی کوتاه مدت بود. برای تجزیه و تحلیل داده های آمار استنباطی ازتحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکوا برای فرضیه های اصلی) و تک متغیره (آنکوا برای فرضیه های فرعی) استفاده گردید. نتایج نشان داد که آموزشروان پویشی کوتاه مدت بر تعهد زناشویی و مسئولیت پذیری زوجین دارای تعارض اثربخش است. با توجه به شدت اثر آموزش روان پویشی کوتاهمدت بر تعهد زناشویی تاثیر بیشتری نسبت به مسئولیت پذیری زوجین دارای تعارض دارد.

کلیدواژه ها:

روان پویشی کوتاه مدت ، تعهد زناشویی ، مسئولیت پذیری