ماهیت حقوقی رمز ارز در فقه و نظام حقوقی ایران

رمز ارز ها بی شک یکی از مهمترین نوآوری های قرن در حوزه معاملات و تحولات بانکی محسوب می شوند تا جایی که پیش بینی می شود در آینده ای نه چندان دور تبدیل به مهمترین جایگزین پول های فیات به عنوان ثمن معامله شود.اما با وجود پیشرفت های سریع و تحولات شگفت در این حوزه خلا قانونی و نیز مشخص نبودن وضعیت فقهی و حقوقی آینده این فناوری در ساختار های حقوقی ایران در هاله ای از ابهام قرار دارد زیرا رمز ارز ها حتی در مفاهیم اولیه نظیر آنکه آیا اساسا به عنوان یک مال قابل شناسایی هستند یا خیر محل بحث و اقوال مختلف اند.عدم وجود پژوهش های فقهی و حقوقی کافی در این حوزه در کنار کمبود فضای تبادل اطلاعات بین جنبه های حقوقی و تخصصی این مفهوم در ایران موجب شده است تا ساز و کار و چارچوب مشخصی برای چالش های ایجاد شده توسط رمز ارز ها اغلب مبهم و محل بحث باشد.زیربنای حل بسیاری از مسائل فقهی و حقوقی مرتبط با رمز ارز در گرو پرداختن به چیستی ماهیت آن است تا مشخص شود آیا اساسا رمز ارز به عنوان مال و پول قابل شناسایی است؟ و آیا می تواند به عنوان ثمن معامله مورد پذیرش قرار گیرد؟پژوهش فوق در نظر دارد با طرح آرا و نظرات گوناگون و بررسی اقوال موجود و با تکیه بر روش های تحلیلی و تطبیقی جایگاه این فناوری های نوین را واکاوی نماید.