نقش میانجی پیچیدگی سازمانی در رابطه بین برنامه ریزی منابع سازمانی و نوآوری مدل کسب و کار (مورد مطالعه: گروه صنعتی پلیمر بوشهر)

هدف این پژوهش، بررسی نقش میانجی پیچیدگی سازمانی در رابطه بین برنامه ریزی منابع سازمانی و نوآوری مدل کسبوکار در گروه صنعتی پلیمر بوشهر همدان میباشد. این تحقیق از لحاظ هدف یک تحقیق کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها از نوع پیمایشی میباشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان گروه صنعتی پلیمر بوشهر به تعداد ۱۱۰۰نفر است. نمونه آماری در این پژوهش با استفاده از فرمول کوکران ۲۸۵ نفر بدست آمد که بصورت تصادفی ساده صورت پذیرفت. جهت اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه استاندارد استفاده گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی تجزیه و تحلیل شده است. برای آزمون فرضیه ها از مدلسازی معادلات ساختاری با بهره گیری از نرم افزارAmos۲۴ استفاده شد. نتایج نشان دادکه: پیچیدگی تکنولوژیکی ۷۳,۸درصد از سودمندی ادراک شده از تکنولوژی و ۷۳,۸درصد از پیچیدگی سازمانی در گروه صنعتی پلیمر بوشهر را تبیین و پیش بینی میکند.سودمندی ادراک شده از تکنولوژی ۳۵درصد از پیچیدگی سازمانی در گروه صنعتی پلیمر بوشهر را تبیین و پیش بینی میکند. پیچیدگی سازمانی ۶۸,۲درصد از هزینه های و ۲۲,۳درصد از درآمد نوآوری در گروه صنعتی پلیمر بوشهر را تبیین و پیش بینی میکند وهزینه های نوآوری ۲۶درصد از درآمد نوآوری در گروه صنعتی پلیمر بوشهر را تبیین و پیش بینی میکند. همچنین نتایج نشان داد که پیچیدگی سازمانی نقش میانجی در رابطه بین برنامه ریزی منابع سازمانی و نوآوری مدل کسب وکار در گروه صنعتی پلیمر بوشهر دارد.

کلیدواژه ها:

پیچیدگی سازمانی ، برنامه ریزی منابع سازمانی ، نوآوری مدل کسب وکار ، گروه صنعتی پلیمر بوشهر