تقویم دمای روزهنگام ایران
محل انتشار: فصلنامه جغرافیا و توسعه، دوره: 11، شماره: 31
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 137
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GDIJ-11-31_003
تاریخ نمایه سازی: 5 تیر 1401
چکیده مقاله:
در این پژوهش زمان آغاز و پایان بخش گرم و سرد سال در پهنهی ایران زمین بررسی شده است. برای دستیابی به این هدف دادههای شبکهای دمای بیشینهی ایران با تفکیک مکانی ۱۵۱۵ کیلومتر و بازهی زمانی روزانه از ۰۱/۰۱/۱۳۴۰ تا ۲۹/۱۲/۱۳۸۲ شامل ۱۵۷۰۵ روز از پایگاه دادهی اسفزاری ویرایش دوم برداشت گردید. به کمک آرایهی دادههای روزهنگام ایران به ابعاد ۷۱۸۷۱۵۷۰۵ میانگین بلندمدت دما محاسبه و هموارسازی شد و بر پایهی میانگین بلندمدت دمای هر یک از نقاط کشور سال به دو بخش گرم و سرد بخش شد. سرانجام نقشههای تاریخهای بالاترین و پایینترین دمای روزانه، تاریخهای آغاز و پایان بخش گرم و میانگین دمای روزانه در بخش سرد و گرم محاسبه و ترسیم گردید. این نقشهها نشان داد که میانگین دمای روزهنگام ایران ۲/۲۵ درجه سلسیوس است. دورهی گرم ایران از ۲۸ فروردین تا ۳ آبان و دورهی سرد از ۴ آبان تا ۲۷ فروردین سال بعد رخ میدهد. دورههای سرد و گرم در همه جای ایران همزمان آغاز نمیشود. در بخشهای جنوبی و جنوبشرقی کشور فصل گرم زودتر آغاز میشود و دیرتر به پایان میرسد. اوج گرما در ایران در نقاط مختلف با ۷۰ روز فاصله به وقوع میپیوندد. در حالی که اوج سرما در سراسر ایران تقریبا همزمان و با ۱۵ روز فاصله رخ می دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مجید منتظری
دانشگاه آزادواحد نجف آباد
سید ابوالفضل مسعودیان
دانشگاه اصفهان