جایگاه چینه ای و سن نسبی بازالتهای بخش جنوبی حوضه سفیدابه (شمال زاهدان)

گدازه های بازالتی مورد مطالعه در بخش جنوبی حوضه پیش کمان سفیدابه در پهنه زمین درز سیستان جای دارند. این گدازه های تیره رنگ دارای درشت بلورهای پیروکسن و الیوین بوده و بصورت همشیب با واحدهای رسوبی قرمز، خاکستری و کرم دیده می شود. کنگلومرای چندزادی، ماسه سنگ و سیلتستون، بیشتر واحدهای رسوبی را تشکیل می دهند. این مجموعه یک چین خوردگی نامتقارن ناودیسی با محور شمالی- جنوبی را تحمل کرده است. پیش از این سن این مجموعه آواری- تخریبی و گدازه های آن به الیگومیوسن نسبت داده شده است. به منظور بررسی بازالت ها و واحدهای دربرگیرنده آنها هشت سکشن مورد پیمایش قرار گرفت. مشاهدات حاصل از این پیمایش ها می تواند مبین آن باشد که سن این گدازه ها پیش از الیگومیوسن است. با توجه به -۱ جوان شدگی واحدها از یال ها به سمت هسته ناودیس، -۲ توالی چینه ای منطقه (قرار گرفتن گدازه ها بر روی کنگلومرا و سنگ آهک های مورد مطالعه) و -۳ نتایج فسیل شناسی به دست آمده از سنگ آهک و قطعات آهکی کنگلومرا در زیر گدازه ها از مسیرهای مختلف پیمایش (از جمله مسیر آبراهه میانی، معدن متروکه در نزدیکی منبع آب و روستای قرقروک) با سن های پالئوسن پسین تا اواخر ائوسن پیشین، سن این بازالت ها قدیمی تر از الیگومیوسن بوده و سن نسبی بعد از ائوسن پیشین را می توان برای ماگماتیسم مرتبط با این گدازه ها پیشنهاد نمود.

کلیدواژه ها:

زمین درز سیستان ، حوضه سفیدابه ، بازالت ، ائوسن پیشین