پایش و کشف نقطه تغییراصلی در روند تغییرات بلند مدت زمانی و مکانی رویشگاه های جنگلی

بررسی تغییر در گستره و مرز رویشگاه های مانگروها در طول زمان یکی از پیش نیازهای اصلی برای ارزیابی آسیب پذیری این اکوسیستمها نسبت به پیامدهای تغییر اقلیم است. در پژوهش پیشرو، روند تغییرات ۳۲ ساله (۲۰۱۷-۱۹۸۶) مانگروهای خلیج گواتر در استان سیستان و بلوچستان بررسی شده است. با استفاده از سری زمانی ۳۲ ساله تصاویر ماهواره لندست، نرخ تغییر وسعت و مرز رو به دریای مانگروها در سامانه اطلاعات جغرافیایی محاسبه شد و نقطه اصلی تغییر روند مقادیر وسعت مانگروها شناسایی گردید. نتایج نشان داد که سال ۱۹۹۸ نقطه اصلی در روند تغییر وسعت مانگروهای خلیج گواتر در طول دوره ۳۲ ساله است، بهطوریکه در دوره پیش از سال ۱۹۹۸ با نرخ تغییر ۳ هکتار در سال بر وسعت مانگروهای خلیج گواتر افزوده شده است و در دوره پس از سال ۱۹۹۸ با نرخ ۲ هکتار در سال از وسعت این رویشگاه کم شده است. نرخ کلی تغییرات وسعت مانگروها در طول دوره منفی -۰/۳) هکتار در سال) بود که نزولی بودن روند کلی تغییرات وسعت را در این رویشگاه نشان میدهد. همچنین، نتایج نشان داد که به همراه کاهش وسعت مانگروهای خلیج گواتر در طول دوره ۳۲ ساله، مرزهای رو به دریای رویشگاه سالانه ۰/۱۳۴ متر از سمت دریا پسروی دارند. روند کاهشی وسعت و پسروی مانگروهای خلیج گواتر در ده ههای گذشته بیانگر آسیبپذیری زیاد این رویشگاه نسبتبه پیامدهای ناشی از تغییر اقلیم (خشکسالی و بالا آمدن سطح آب دریا) است.

کلیدواژه ها:

بالا آمدن سطح آب دریا ، پسروی ، تصویر ماهواره ای ، خشکسالی ، سامانه اطلاعات جغرافیایی