ارزیابی خصوصیات پروبیوتیکی باکتری های اسید لاکتیک جداشده از دستگاه گوارش زنبور های عسل Apis mellifera

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 231

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JASR-14-1_011

تاریخ نمایه سازی: 28 خرداد 1401

چکیده مقاله:

میکروارگانیسم های موجود در روده حشرات نقش مهمی را در سلامت و بهداشت حشرات دارند. این میکروارگانیسم ها بخصوص باکتری های اسید لاکتیک و باسیلوس ها پس از مصرف در سلامتی میزبان اثرات مفیدی از طریق برقراری تعادل در میکروفلور روده ای ایجاد می کنند. در این تحقیق ، باکتری های اسید لاکتیک از قسمت های مختلف دستگاه گوارش زنبور عسل جداسازی شده و جدایه­های بدست آمده با استفاده از روش های بیوشیمیایی (رنگ آمیزی گرم، تست کاتالاز و تخمیر قند) و مولکولی  ۱۶S rRNA در حد جنس و گونه شناسایی شدند. براساس نتایج بدست آمده، روده زنبور عسل حاوی لاکتوباسیلوس، انتروکوکوکوس، پدیوکوکوس بود و جدایه های شناسایی شده شامل لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس Lactobacillus acidophilus (یک جدایه)، لاکتوباسیلوس کازیی  Lactobacillus casei (یک جدایه)، لاکتوباسیلوس پلانتاروم  Lactobacillus plantarum (دو جدایه) ، لاکتوباسیلوس آپیس  Lactobacillus apis (یک جدایه)، پدیوکوکوس اسیدی لاکتیسPediococcus acidilactici  (یک جدایه) و انتروکوکوس فاسیوم Enterococcus faecium (یک جدایه) بودند. تمامی سویه­های شناسایی شده جهت خصوصیات پروبیوتیکی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که سویه های مذکور قادر به تحمل pH  اسیدی (۵/۲،۲) و غلظت بالای نمک صفرا (۱، ۷/۰ و ۵/۰ ٪) بوده و دارای اثر ضد میکروبی بر علیه پاتوژن های بودند. در مقایسه با شرایط معده ، باکتری­های اسید لاکتیک آزمایش شده درصد زنده مانی بالاتری در شرایط شبیه سازی شده روده ای را نشان دادند. لاکتوباسیلوس پلانتاروم ۲ و لاکتوباسیلوس آپیس به طور معنی داری بیشترین مقاومت را به ترتیب به شرایط شبیه سازی شده معده و روده نشان دادند. نتایج حاصل از تجزیه آماری نشان داد لاکتوباسیلوس کازیی و لاکتوباسیلوس آپیس بیشترین درصد تجمعی و آبگریزی را دارا بودند. مطالعه حاضر بیانگر حضور باکتری های اسید لاکتیک با خصوصیات پروبیوتیکی در دستگاه گوارش زنبور عسل است. باکتری های جداشده را می­توان جهت استفاده در انسان، دام و همچنین زنبور عسل بعنوان پروبیوتیک پیشنهاد کرد.

کلیدواژه ها:

اثر ضد میکروبی ، اگریگیشن و کو اگریگیشن ، پروبیوتیک ، چسبندگی به سلول های اپیتیلیال ، زنبور عسل

نویسندگان

سمیرا طوطیایی

گروه میکروبیولوژی ، دانشگاه آزاد اسلامی،کرج،ایران

ناهید مژگانی

موسسه تحقیقات واکسن وسرم سازی رازی ،کرج،ایران

ناصر هرزندی

گروه میکروبیولوژی ، دانشگاه آزاد اسلامی،کرج، ایران

مجتبی محرمی

موسسه تحقیقات واکسن وسرم سازی رازی ، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی ، ایران

لادن مخبرالصفا

موسسه تحقیقات واکسن وسرم سازی رازی ، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی ، ایران.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Audisio, M., M. Torres, Sabate, C. Ibarguren, and M. Apella. ...
  • Axelsson, L., and S. Ahrné. ۲۰۰۰. Lactic acid bacteria. In Applied ...
  • Beumer, R. R., J. de Vries, and F. M. Rombouts. ...
  • Charteris, W. P., P. M. Kelly, L. Morelli, and J. ...
  • Corzo, G., and S. E. Gilliland. ۱۹۹۹. Bile salt hydrolase ...
  • Del Re, B., B. Sgorbati, M. Miglioli, and D. Palenzona. ...
  • El-Sohaimy, A. A., S. H. D. Masry, M. G. Shehata, ...
  • Elzeini, H. M., Abdel Rhman A. A. Ali, N. F. ...
  • FAO/WHO Expert Committee on Food Additives. Meeting. ۲۰۰۱. Safety evaluation of ...
  • Felis, G. E., A. Deriu, P. Molicotti, L. A. Sechi, ...
  • Gilliam, , and D. B. Prest. ۱۹۸۷. Microbiology of feces ...
  • Kaewnopparat, S., N. Dangmanee, N. Kaewnopparat, T. Srichana, chulasiri, and ...
  • Kos, B., J. Šušković, S. Vuković, M. Šimpraga, J. Frece, ...
  • Li, Q., Z. Liu, Dong, J. Zhou, and Y. Wang. ...
  • Matsumoto, M., H. Ohishi, and Benno. ۲۰۰۴. Hþ-ATPase activity in ...
  • Merghni, A., Leban, A. Behi, and A. Bakjrouf. ۲۰۱۴. Evaluation ...
  • Mohammad, S. M., N. K. Mahmud-Ab-Rashid, and Zawawi. ۲۰۲۰. Probiotic ...
  • Naidu, A. S., W. R. Bidlack, and A. Clemens. ۱۹۹۹. ...
  • Nikooei, M., C. H. Hemmati, and S. Parichehreh. ۲۰۱۸. Natural ...
  • O’Bryan, C. A., P. G. Crandall, S. C. Ricke, and ...
  • Pennacchia, C., D. Ercolini, G. Blaiotta, O. Pepe, Mauriello, and ...
  • Ramiah, K., C. A. Van Reenen, and L. M. Dicks. ...
  • Ripamonti, B., A. Aggazi, C. Bersani, C. Pecorini, and Pirani. ...
  • Rosenberg, B., D. Gutnik, and E. Rosenberg. ۱۹۸۰. Adherence of ...
  • Ruiz, L., A. Margolles, and B. Sanchez. ۲۰۱۳. Bile resistance ...
  • Sabaté, D. C., M. S. Cruz, M. R. Benítez-Ahrendts, and ...
  • Schillinger, U., Guigas, and W. H. Holzapfel. ۲۰۰۵. In vitro ...
  • Sjovall, J. ۱۹۵۹. Dietary glycin and taurine on bile acid ...
  • Vasquez, A., and C. Olofsson. ۲۰۰۹. The lactic acid bacteria ...
  • Vesterlund, S., Paltta, M. Karp, and A. C. Ouwehand ۲۰۰۵. ...
  • Xu, H., S. Jeong, H. Y. Lee, and J. Ahn. ...
  • نمایش کامل مراجع