تبیین ویژگی های انسان آرمانی در اشعار اقبال لاهوری (با نگاهی به رابطه انسان و اجتماع )

از آنجا که مهمترین ابزار انتقال فرهنگ سیاسی و اجتماعی ، ادبیات یک جامعه است ،می توان ادعا نمود ادبیات و جنبش های اجتماعی رابطه ای دو سویه و متقابل دارند. پدید آمدن گفتمان ها و ژا نر های ادبی جدید در پی بروز و ظهور انقلاب ها و هم چنین تاثیر ادبیات -از راه ساخت و پرورش نماد ها و استعارات جدید -در شکیل گیری جنبش های اجتماعی نمونه ای از این رابطه دو سویه است . اقبال الاهوری شاعری است که توانسته است با پی ریزی یک نظام آرمانی و ترسیم نمودن یک انسان بیدار در شعر خود زمینه ی یک بیداری اسلامی را در بین مسلمانان فراهم آورد . تلاش نگارندگان در تحقیق حاضر بر آن است تا عناصر فعال یا به عبارتی ویژگی های آرمانی انسان در شعر اقبال را تشریح نموده و جامعه انسان آرمانی اقبال را ترسیم نمایند.

کلیدواژه ها:

اقبال لاهوری ، فرهنگ ، سیاست ، بیداری اسلامی