بررسی اثربخشی بسته ی پیشگیری از طلاق بر میل بر طلاق زوجین متقاضی طلاق توافقی

زمینه و هدف: یکی از موضوعات روان شناختی که می تواند زوجین را به سمت طلاق توافقی سوق دهد، میل به طلاق در آن ها است. میل به طلاق از عوامل موثر در بروز طلاق های توافقی در زوجین می باشد که میزان تمایل و گرایش زوجین به جدا شدن و گسستن از روابط زناشویی را در زوجین را نشان می دهد. بنابراین تدوین بسته پیشگیری از طلاق برای زوجین می تواند منجر به کاهش میل به طلاق در زوجین شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی بسته ی پیشگیری از طلاق محقق ساخته بر میل بر طلاق زوجین متقاضی طلاق توافقی انجام شد. روش پژوهش: این پژوهش از نوع مطالعات نیمه آزمایشی با گروه آزمایش و گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمام زوج های ارجاعی به مراکز مشاوره بهزیستی جهت انجام مشاوره طلاق توافقی شهر اصفهان در سال ۱۳۹۸ تشکیل می دادند. نمونه آماری شامل ۳۰ زوج بود که به شیوه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. گروه آزمایش تحت آموزش بسته پیشگیری از طلاق، که در ۱۴ جلسه ۱۲۰ دقیقه ای تدوین شده بود قرار گرفتند. از پرسشنامه میل به طلاق DTQ برای جمع آوری داده ها استفاده شد. در نهایت داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که نمره میل به طلاق در زوج های گروه آزمایش در پس آزمون به طور معنی داری کمتر از گروه گواه شده بود. P<۰/۰۵ بسته پیشگیری از طلاق منجر به کاهش میل به طلاق و ابعاد آن (تمایل به طلاق، مسامحه) در زوجین گروه آزمایش شده بود. نتیجه گیری: با توجه به این یافته ها می توان نتیجه گرفت بسته ی پیشگیری از طلاق بر کاهش میل بر طلاق زوجین متقاضی طلاق توافقی تاثیر معنی داری دارد. بنابراین استفاده از این بسته پیشگیری می تواند گامی مهمی در جهت کاهش امارهای طلاق توافقی زوجین متقاضی این طلاق ها در فرایند قبل از مراجعه به سیستم قضایی باشد.

کلیدواژه ها:

بسته ی پیشگیری از طلاق ، میل به طلاق ، طلاق توافقی