پیش بینی کیفیت زناشویی براساس تعهد و اعتماد، ارتباط سازنده و دوست داشتن و محبت

زمینه و هدف: کیفیت زناشویی به دلیل اهمیت آن در ازدواج و پیامدهای فردی و اجتماعی مرتبط با آن یکی از عناصر اصلی و مهم در پیش بینی سلامت روان و بهزیستی روان شناختی افراد می باشد و همچنین به عنوان عاملی مهم در تشخیص سلامت زندگی زناشویی محسوب می شود به همین جهت محققان و متخصصان خانواده به دنبال بررسی عوامل پیش بینی کننده این سازه می باشند. هدف این پژوهش پیش بینی کیفیت زناشویی براساس تعهد و اعتماد، ارتباط سازنده و دوست داشتن و محبت در زنان متاهل مشاور بود. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر توصیفی، از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان مشاور متاهل در حال فعالیت در مراکز مشاوره شهر اصفهان در سال ۱۴۰۰ می شد، که ۲۰۷ نفر از آن ها به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. نمونه پژوهش به مقیاس تجدیدنظر شده کیفیت زناشویی RDAS باسبی، کران، لارسن و کریستنسن و برای سنجش تعهد و اعتماد، ارتباط سازنده و دوست داشتن و محبت به پرسشنامه جاذبه های زناشویی MAQ سلیمی، جاودان زارعی و نجارپوریان پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته ها: نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که تعهد و اعتماد، ارتباط سازنده و دوست داشتن و محبت می توانند کیفیت زناشویی را پیش بینی نمایند(۰/۰۰۱ >p). همچنین نتایج نشان داد که دوست داشتن و محبت، تعهد و اعتماد و ارتباط سازنده می توانند۳۹/۴ درصد از واریانس کیفیت زناشویی را تبیین کنند. نتیجه گیری: با توجه به یافته های به دست آمده از پژوهش مبنی بر دوست داشتن و محبت، تعهد و اعتماد و ارتباط سازنده به عنوان پیش بینی کیفیت زناشویی، مهم است که این عوامل درغنی سازی روابط زناشویی در برنامه های آموزشی و جلسات مشاوره ازدواج در مراکز ذی ربط مورد توجه قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

کیفیت زناشویی ، تعهد و اعتماد ، ارتباط سازنده ، دوست داشتن و محبت