بررسی اثربخشی درمان هیجان مدار EFCT در افزایش صمیمیت و رضایت زناشویی زوجین دارای دلزدگی زناشویی
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 164
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
FPAICONG03_011
تاریخ نمایه سازی: 19 خرداد 1401
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: رضایت مندی زناشویی نگرش مثبت و لذت بخشی است که زن و شوهر از جنبه های مختلف روابط زناشویی خود کسب می نماید. استفاده از تکنیک ها، روش ها و شیوه های مختلف برای بهبود و ارتقاء این رضایت مندی و افزایش میزان صمیمیت و دلبستگی، می تواند زوجین را از رسیدن به بن بست های عاطفی، سردی و دلزدگی روحی و روانی که نهایتا منجر به از بین رفتن کارکرد خانواده و جدایی زوجین گردد. باز دارد. پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی درمان هیجان مدار در افزایش صمیمیت و رضایت زناشویی زوجین دارای دلزدگی زناشویی صورت گرفته است. روش پژوهش: در این پژوهش ۴۰ زوج با گروه سنی ۲۵ تا ۴۰ سال، با حداقل تحصیلات دانشگاهی فوق دیپلم، حداقل ۳ سال زندگی زناشویی، ساکن استان البرز در سال ۱۳۹۹ مراجعه کننده به خانه های سلامت و مراکز بهداشت و درمانی شرکت داشتند که به روش نیمه تجربی به صورت تصادفی در دو گروه ازمایش ۲۰ زوج و گروه گواه ۲۰ زوج جایگزین شدند. هر دو گروه پیش ازمون و پس ازمون دریافت کردند و فقط گروه آزمایش تحت درمان مدل درمانی EFCT قرار گرفت. این مدل درمانی طی ۶ جلسه ای ۲ ساعته برای گروه ازمایش اجرا شد. ابزار پژوهش پرسشنامه های رضایت زناشویی انریچ EMSS صمیمیت زناشویی تامسون و واکر MIS و دلزگی زناشویی پانیز CBM بود. داده های پژوهش با استفاده از ابزار SPSS و به روش محاسبات آمار توصیفی و استنباطی شامل (میانگین، انحراف استاندارد و تجزیه و تحلیل کواریانس) مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد بین زوج درمانی هیجان مدار و افزایش رضایت و صمیمیت زناشویی رابطه معناداری وجود دارد و این روش درمانی منجر به افزایش رضایتمندی و صمیمیت زناشویی زوجین دارای دلزدگی زناشویی با سطح معناداری ۰.۰۰۱ می گردد. نتیجه گیری: در این پژوهش به ارزش و اهمیت استفاد از رویکرد زوج درمانی هیجان محور به عنوان یکی از روش های درمان شناختی، برای زوج هایی که از اشفتگی زوجی رنج می برند پرداخته شد که مشخص شد می تواند منجر به بهتر شدن احساسات، شناخت بهتر زوجین از یکدیگر و در نتیجه کاهش سوء تفاهامات و افزایش درک متقابل شده و در تداوم زندگی زناشویی، کاهش خستگی و دلزدگی زناشویی موثر واقع شده و نهایتا با درک بهتر هیجانات یکدیگر ، منجر به افزایش صمیمیت و رضایت زناشویی می گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
لیلا کریم نژاد
کارشناس ارشد روان شناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران ساوه ایران