اثرات تجمیعی سمیت میکروپلاستیک ها و فلزات سنگین بر آبزیان

آلودگی اقیانوس های جهان به زباله های پلاستیکی در سال های اخیر، توجه زیادی را به خود جلب کرده است. در حالی که پژوهش ها بر پیامدهای ا کولوژیکی آلودگی پلاست یک تمرکز کرده اند، پیامدهای مرتبط با سلامت آلودگی پلاستیک تا حدودی نادیده گرفته شده است. ضایعات پلاستیکی در حال تجزیه به قطعات کوچکتر، از جمله میکروپلاستیک یا نانوپلاستیک تبدیل می شوند. میکرو پلاستیک ها اثرات سمی بر شاخص های آنتی اکسیدانی می گذارند و همچنین فلور باکتریایی رورده آبزیان را تغییر می دهند که اثرات ثانویه ای بر ایمنی و شاخص های آنتی اکسیدانی را ایجاد می کند. نانو پلاستیک ها اثرات بسیار بیشتر در شاخص های سلامت آیزیان ایجاد می کنند. همچنین بدلیل اندازه کوچکتر قابلیت ایجاد سمیت در مراحل لاروی آبزیان را هم دارند. با توجه به سطح و نوع میکرو پلاستیک ها میزان تجمع عناصر متغییر است و به میزان شوری، دما و PH آب بستگی دارد . مطالعاتی کمک در مورد اثر تجمیعی میکرو پلاستیک ها و عناصر گزارش شده است. مطالعات نشان می دهد که میکرو پلاستیک ها اثر سمیت عناصر سنگین را به میزان زیادی تشدید می کنند.

کلیدواژه ها:

میکروپلاستیک ، نانو پلاستیک ، توکسیکولوژی ، آنتی اکسیدانی