نقد و تحلیل تعاریف«حسن طلب» همراه با دریافتی تازه از آن
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 153
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JBASH-11-2_003
تاریخ نمایه سازی: 17 خرداد 1401
چکیده مقاله:
حسن طلب، از آرایه های ادبی است که نیاز و خواسته ای را با شیوه ی نیکو و اثرگذار برای شنونده ی خویش بیان می نماید؛ این آرایه ادبی به عنوان یک متغیر در بدیع معنوی، بر پایه ی نیاز، نوع تقاضا و جایگاه مخاطب، بهگونههای متفاوتی در قالبهای شعری پدیدار میگردد و در مرکز آن طلب به عنوان یک سخن هدفمند نمود دارد. اجزای سازنده ی بافت شعر، همچون واژگان و زبان، تصویر،آهنگ کلام، عاطفه، لحن و جایگاه سخن که موجب حسن آن می شوند، با تاثیرپذیری از عواملی مانند شخصیت شاعر، سبک شعری، نوع مخاطب، مطلوب یا خواسته ی شاعر، شرایط اجتماعی، سیاسی و اقتصادی حاکم برجامعهای که شاعر درآن زندگی میکند، سبب بیان طلب میشوند؛ این نکته در تعاریف کتابهای پیشین بدیع و بلاغت نیامده است. این مقاله با بررسی، نقد و تحلیل تعاریف موجود درمنابع بلاغی، بر پایه ی شیوههای استفاده ی شاعران ازحسن طلب، تعریفی نوین با دیدگاهی تازه، از این آرایه، ارائه کرده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
منوچهر تشکری
استادیار دانشگاه شهید چمران اهواز
محمد رضا صالحی مازندرانی
زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
کاظم جعفری نیک
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :