نقد و تحلیل تعاریف«حسن طلب» همراه با دریافتی تازه از آن

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 85

فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JBASH-11-2_003

تاریخ نمایه سازی: 17 خرداد 1401

چکیده مقاله:

حسن­ طلب، از آرایه های ادبی است که نیاز و خواسته ای را با شیوه ی نیکو و اثرگذار برای شنونده ی خویش بیان می نماید؛ این آرایه ادبی­ به­ عنوان یک­ متغیر در بدیع معنوی، بر پایه ی نیاز، نوع تقاضا و  جایگاه مخاطب، به­گونه­های متفاوتی در قالب­های شعری پدیدار می­گردد و در مرکز آن  طلب به ­عنوان یک سخن هدفمند نمود دارد. اجزای سازنده ی بافت شعر، همچون واژگان و ­زبان، تصویر،آهنگ کلام، عاطفه، لحن و جایگاه سخن که موجب حسن آن می شوند، با تاثیرپذیری از عواملی مانند شخصیت شاعر، سبک شعری، نوع مخاطب، مطلوب یا خواسته ی شاعر، شرایط اجتماعی، سیاسی و اقتصادی حاکم برجامعه­ای­ که شاعر درآن زندگی می­کند، سبب بیان طلب می­شوند؛ این نکته در تعاریف کتاب­های پیشین بدیع و بلاغت نیامده است. این مقاله با بررسی، نقد و تحلیل تعاریف موجود درمنابع بلاغی، بر پایه ی شیوه­های استفاده ی شاعران ازحسن طلب، تعریفی نوین  با دیدگاهی تازه، از این آرایه، ارائه کرده است.       

نویسندگان

منوچهر تشکری

استادیار دانشگاه شهید چمران اهواز

محمد رضا صالحی مازندرانی

زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

کاظم جعفری نیک

کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • آخسیکتی، اثیرالدین.(۱۳۳۷). دیوان. تصحیح رکن­الدین همایون فرخ، تهران:کتاب­فروشی رودکی ...
  • ابن معتز، عبدالله.(۱۴۰۲ه.ق). البدیع. بیروت: دارالمیسره ...
  • اصفهانی،جمال­الدین­­عبدالرزاق.(۱۳۶۲). دیوان. تصحیح ­حسن وحید دستگردی، تهران: سنایی ...
  • امینی، عبدالحسین.(۱۳۷۲ق.). الغدیر. بیروت: دارالکتاب العربی ...
  • انوری، اوحدالدین.(۱۳۶۴). دیوان. به­اهتمام محمدتقی مدرس­رضوی، تهران: علمی­ و فرهنگی ...
  • بهار، محمد تقی.(۱۳۸۶). سبک شناسی. تهران: زوار ...
  • بیلقانی،مجیرالدین.(۱۳۵۸). دیوان. تصحیح محمدآبادی، تبریز: دانشگاه تبریز ...
  • تاج­الحلاوی، علی­بن­محمد.(۱۳۴۱). دقائق الشعر. تصحیح و حواشی ­سیدکاظم­امام، تهران: دانشگاه ...
  • حافظ شیرازی، شمس­الدین­محمد.(۱۳۶۲).دیوان. به­اهتمام محمد قزوینی و قاسم غنی، تهران: ...
  • خاقانی شروانی، افضل­الدین بدیل.(۱۳۹۱). دیوان. به­ کوشش ضیاالدین سجادی، تهران: ...
  • الخیاط، جلال. (۱۹۷۰). التکسب بالشعر. بیروت: دارالآداب ...
  • دهلوی، امیرخسرو.(۱۳۴۳).دیوان. به­کوشش م.درویش، تهران: جاویدان ...
  • رادویانی، محمد بن عمر.(۱۹۴۹). ترجمان البلاغه. تصحیح محمد آتش، تهران:اساطیر ...
  • راستگو، سید محمد.(۱۳۷۶). هنر سخن­آرایی. کاشان: مرسل ...
  • رودکی، ابوعبدالله­جعفربن­محمد.(۱۳۸۲). دیوان. تصحیح سعید نفیسی، تهران: امیرکبیر ...
  • زاکانی، نظام الدین­عبیدالله.(۱۳۸۴). کلیات. تصحیح پرویز اتابکی، تهران: زوار ...
  • زرین­کوب، عبدالحسین.(۱۳۸۳). از گذشته­ی ادبی ایران. تهران: سخن ...
  • ساوجی، سلمان.(۱۳۷۶). کلیات. تصحیح عباسعلی وفایی. تهران: انجمن آثار و ...
  • سعد سلمان، مسعود.(۱۳۶۴). دیوان اشعار. به ­اهتمام مهدی نوریان، اصفهان: ...
  • سنایی، ابوالمجدمجدود بن­آدم.(۱۳۸۸). دیوان. به­اهتمام محمدتقی مدرس­رضوی، تهران: سنایی. شمیسا، سیروس.(۱۳۸۱). ...
  • صادقیان، محمدعلی.(۱۳۷۸). زیور سخن در بدیع فارسی. یزد: دانشگاه یزد ...
  • صالح مازندرانی، محمدهادی.(۱۳۷۶). انوارالبلاغه. به­کوشش محمدعلی غلامی­نژاد، تهران: قبله ...
  • ضیف، شوقی.(۱۳۶۴). العصر الجاهلی. ترجمه ی علیرضا ذکاوتی قراگزلو، تهران: ...
  • عنصرالمعالی، کیکاوس­بن­اسکندر.(۱۳۵۲). قابوس­نامه. غلامحسین یوسفی، تهران:ترجمه و نشر ...
  • الفاخوری، حنا.(۱۳۷۴). تاریخ ادبیات زبان عربی. ترجمه­­­­­­­­­­­­­­­ی عبدالمحمد آیتی، تهران: ...
  • فاریابی، ظهیرالدین.(۱۳۸۱). دیوان. تصحیح امیرحسن­یزدگردی، به­اهتمام اصغر دادبه، تهران:قطره ...
  • فریومدی،ابن یمین.(۱۳۴۴). دیوان. تصحیح حسینعلی باستانی­راد، تهران: کتابخانه سنایی ...
  • فشارکی، محمد.(۱۳۷۹). نقد بدیع. تهران: سازمان ­مطالعه ­و تدوین­ کتب ...
  • القیروانی،ابی­علی­حسن­بن­رشیق.(۱۴۱۶). العمده. بیروت: دارالمکتبه الهلال ...
  • کزازی، میرجلال­الدین.(۱۳۸۹). زیبایی­شناسی سخن پارسی. تهران: مرکز ...
  • محبتی، مهدی.(۱۳۸۰). بدیع نو. تهران: سخن ...
  • المدنی، صدرالدین­بن­معصوم.(۱۳۸۹ه.ق). انوار الربیع فی انواع البدیع. نجف اشرف: مطبعه­النعمان ...
  • معزی نیشابوری، محمدبن­عبدالملک.(۱۳۶۲). دیوان کامل. تصحیح ناصر هیری، تهران: مرزبان ...
  • نشاط، سیدمحمد.(۱۳۴۲). زیب سخن در بدیع فارسی. تهران: کتاب ایران ...
  • نظامی­عروضی،احمدبن­عمر.(۱۳۸۵).چهارمقاله. تصحیح محمد قزوینی و محمد معین، تهران: جامی ...
  • وحیدیان کامیار، تقی.(۱۳۷۹). بدیع از دیدگاه زیبایی­شناسی. تهران: دوستان ...
  • وطواط، رشیدالدین.(۱۳۶۲). حدائق السحر. تصحیح عباس­اقبال، تهران: کتابخانه سنایی ­و ...
  • .(۱۳۳۹). دیوان. تصحیح سعید نفیسی، تهران: کتابفروشی بارانی ...
  • هدایت، رضا قلی­خان.(۱۳۳۱ه.ق). مدارج البلاغه. شیراز: کتابفروشی معرفت ...
  • همایی، جلاالدین.(۱۳۸۸). فنون بلاغت و صناعات ادبی. تهران: هما ...
  • نمایش کامل مراجع