نگاهی اجمالی بر خسارات و مسولیت قراردادی(تعهدات قراردادی) و امکان تادیه آن در حقوق ایران

اصل جبران کامل خسارت در عین این که از اصول مسلم حقوق مسولیت مدنی معاصر است، به و اسطه ملاحظات مربوط به عدالت و انصاف و مصالح عملی اقتصادی - اجتماعی مواجه با برخی استثنائات مهم قانونی و قراردادی شده است که از آن میان، قابل پیش بینی بودن خسارت در دو حوزه قراردادی و قهری، یکی از ابزارهای حقوقی نسبتا جدید برای تعدیل و تحدید اصل فوق بله شمار میرود که هنوز محل بحث و مناقشه بوده و جایگاه آن به ویژه در نظام حقوقی ایران علی رغم برخی پژوهش های عمیق اما اندک موجود، هم چنان نیازمند بررسی و مطالعه به نظر میرسد. و لذا به این نتیجه منتهی شده است که رابطه علیت سببیت( عرفی به عنوان یکی از ارکان عقلی مسولیت مدنی، محکم ترین و قانع کننده ترین مبنای اصل است) و براساس همین مبنا است که میتوان به وجود این اصل به عنوان یکی از شرایط مسولیت مدنی در هر دو حوزه قراردادی و قهری در نظام حقوقی ایران نظر داد.با این همه این شرط، مربوط به نظم عمومی واخلاق حسنه و از قواعد آمره نیست و علاوه بر استثنائات قانونی، میتواند به و اسطه توافق طرفین قرارداد، منتفی گردد که در این صورت، تعهد به جبران خسارت غیرقابل پیش بینی، نه از باب مسولیت مدنی بلکه نوعی تضمین به شمار خواهد آمد .

کلیدواژه ها:

خسارت ، قابل پیش بینی بودن ، مسولیت مدنی قراردادی ، مسولیت مدنی قهری ، حاکمیت اراده ، رابطه علیت