تربیت اخلاقی از منظر روانشناسی و دین با نگاهی به رویکرد های اسلام و مسیحیت

تربیت اخلاقی که از دیرباز دغدغه بشر بوده تا به امروز از منظرگاه متعددی بررسی و تحلیل شده است، رویکرد تطبیقی به تربیت اخلاقی می تواند راهگشای دانشمندان علوم تربیت، اخلاق و روانشناسی باشد. بررسی تربیت اخلاقی از دیدگاه اسلام و مسیحیت و مطابقت آن با نگاه علم روانشناسی نشانگر تمایزات و شباهاتی حائز اهمیت است. رویکرد اسلام به تربیت اخلاقی متناظر با نگاه هویتی این دین نسبت به انسان است و همین مساله سبب می گردد تا تفاوت عمده رویکرد اسلام و مسیحیت نمایان شود. اسلام ذات و هویت انسانی را پاک و منزه دانسته و تربیت اخلاقی را تلاش برای باقی ماندن بر این شمایل برمی شمرد، اما در رویکرد مسیحیت انسان به واسطه گناه نخستین خود نیاز به تربیت اخلاقی داشته تا پاک و منزه گردد. در این بین دیدگاه روانشناسی به تربیت اخلاقی معطوف به اقدامات و روش هایی است که ورای تعریف هویتی تربیت اخلاقی بوده و شامل ارزش ها و هنجارهایی ذهنی در قلمرو تربیت انسان است. این منظر از جهت همانندی ارزش ها بر ذات خیر انسانی انطباق وسیع تری با رویکرد اسلام به تربیت اخلاقی دارد.

کلیدواژه ها:

تربیت اخلاقی ، اسلام ، مسیحیت ، اخلاق ، تربیت ، روانشناسی